czarne robaki na suficie

Belki na suficie. Dekoracyjne belki na suficie stają się coraz modniejsze również w nowoczesnych wnętrzach. Wyjątkowo realistyczne wzory oraz naturalne kolory naszych imitacji belek sufitowych ze styropianu sprawiają, że te elementy dekoracyjne klienci montują w przeróżnych pomieszczeniach. Dowiedz się więcej o belkach na suficie. Robaki w drewnie w domu to tzw. szkodniki drewna inaczej drewnajody lub techniczne szkodniki drewna. Korniki to w uproszczeniu żerujące robaki w drzewie (zazwyczaj w lesie), zaś szkodniki drewna to w uproszczeniu robaki żerujące w drewnie już obrobionym technicznie, znajdującym się w tartakach, składach czy też w więźbie dachowej Robaki w drewnie zwalczane ą za pomocą promieniowania mikrofalowego, fumigacji, iniekcji ciśnieniowej i innych metod. Należy pamiętać, że nie są to wszystkie metody zwalczania owadów w domu dostępne na rynku. Ze względu na dużą ilość występujących w domu robaków również w ich przypadku nie wymieniliśmy wszystkich. Karaluchy, znane z płaskich ciał i szybkich ruchów, pasują do domów od lat. Czarne owady wolą poruszać się w ciemności, wybierając ukrywanie się w ciągu dnia i zadawanie większości obrażeń w nocy. Karaluchy skazą jedzenie, czołgając się nad nim, często pozostawiając na swojej drodze ostry zapach. Nie poprzestają na Wysokość produktu. 2 cm. 121, 75 zł. 137,75 zł z dostawą. Produkt: 10 * DIY krawędzi sufitu lustro taśmy 3M samoprzyl. dostawa za 11 – 23 dni. dodaj do koszyka. Prywatny sprzedawca. nonton drama korea the real has come sub indo. Wynik wyszukiwania snu Czarne-robaki-na-białym-suficie- Ilość snów odpowiadających wyszukiwanej frazie: 9 Sen o robakach Sen o mężczyźnie w pelerynie Koniec swiata Sen o mięsie Zegarek na rękę i zegarek ścienny Błogosławieństwo zakonnicy Sen o brwiach Sen o zakonnice Zwalczanie muszek owocówek Wywilżny są bardzo pospolitymi szkodnikami. Ich głowa i ciało są jasnobrązowe, a odwłok jest ciemny. Od innych drobnych muchówek, np. od zadrowatych (Phoridae), można je odróżnić po czerwonych oczach. Wywilżny posiadają też bardzo charakterystyczną poczwarkę, którą można znaleźć w pobliżu miejsc żerowania i rozwoju larw. Wywilżna octówka (Drosophila funebris) jest znacznie mniejsza od muchy domowej. Osobnik dorosły osiąga długość od 3 do 4,5 mm. Wywilżna octówka jest kolorowo zabarwiona. Tułów jej jest żółty, oczy są czerwone, a odwłok czarny z poprzecznymi żółtymi paskami. Skrzydła są krótkie i szerokie, a w czasie spoczynku są składane płasko na odwłoku. Rozwój wywilżny octówki jest bardzo szybki. Samice łączą się z samcami i po kopulacji zwabione do fermentujących produktów składają na nie jaja. Wybierają gnijące owoce, kompoty, marmoladę i dżemy, wino, piwo, ocet, syropy. Jedna samica składa 400-500 jaj, które rozwijają się w ciągu 3 dni. Jaja są owalne, długości około 0,6 mm i mają płytkę z 4 długimi nitkowatymi wyrostkami, które zawsze wystają ponad powierzchnię pokarmu. Larwy muszek owocówek Białawe larwy żerują w produktach półpłynnych, ale mogą przebywać również w środowisku płynnym, w którym co pewien czas wysuwają na powierzchnię odwłok z wyrostkami, gdyż na nich znajdują się przetchlinki do pobierania powietrza. Larwy dorastają do 8 mm długości i wtedy opuszczają wilgotne siedlisko w celu przepoczwarczenia się. Poczwarka wywilżny, podobnie jak poczwarki much, jest ukryta w bobówce zbudowanej z ostatniej wylinki larwalnej. Bobówka jest brązowa i wyglądem przypomina nasionko chwastu. Poczwarki wywilżny przytwierdzają się mocno do podłoża, tak mocno, że nawet dokładne mycie butelek po sokach nie może ich usunąć ze ścianek. Stadium poczwarki trwa 3-5 dni, a w dni chłodne jej rozwój się przedłuża i wynosi 7-11 dni, a nawet jeszcze dłużej. Bobówka jest też stadium zimującym wywilżny. Ile żyje muszka owocówka ? Cały rozwój kończy się w temperaturze 30oC po 8 dniach, a w temperaturze 24oC po 14 dniach. Dorosłe żyją w temperaturze 30oC około 2 tygodni. Szkodliwe są larwy i osobniki dorosłe wywilżny octówki. Larwy zanieczyszczają i niszczą produkty takie, jak soki, dżemy, kwaszone ogórki, owoce. Spotykane są w mleczarniach, w resztkach mleka i jego przetworów. Zasiedlają miejsca z rozkładającą się i fermentującą materią organiczną. Z tych miejsc muchówki przenoszą do produktów różne drobnoustroje, w tym grzyby pleśniowe i bakterie, które zakłócają procesy fermentacyjne prowadzone w zakładzie przetwórstwa owocowo-warzywnego. Szczególnie niebezpieczne są wówczas, gdy ich rozwój odbywa się w odchodach, skąd dorosłe muchówki rozlatują się do produktów spożywczych roznosząc bakterie i inne drobnoustroje. Wywilżna octówka jest skutecznym roznosicielem Mycoderma acetis. Wywilżna karłówka (Drosophila melanogaster) jest znacznie mniejsza od wywilżny octówki i inaczej ubarwiona. Długość ciała dorosłego owada wynosi około 2 mm. Tułów jego jest żółtoczerwony, lśniący, odwłok czarny, odnóża żółte. Larwy wywilżny karłówki są podobne do larw innych wywilżn, lecz są mniejsze. Muszki owocówki rozmnażanie Zaraz po opuszczeniu poczwarek samce śpiewają serenadę, pieśń miłosną, aby uzyskać zgodę u samicy na kopulację. W tym celu samiec wywilżny karłówki brzęczy w tonie E (300 Hz), 29 razy na sekundę. Zapłodnione samice lecą do gnijącej materii organicznej, w którą składają jaja. W ciągu życia samice produkują po 400-900 jaj; są bardzo płodne. Jaja składają partiami, po 15-25 sztuk dziennie. Larwy po wylęgu wgryzają się do fermentującego produktu, w których przechodzą cały rozwój. Gdy dorosną, opuszczają wtedy wilgotny, rozkładający się substrat i w suchym piasku tworzą bobówki. Rozwój pokolenia zależy wyraźnie od temperatury. W temperaturze 15oC cały rozwój trwa 30 dni, w 20oC – 14 dni, a w 30oC – tylko 7,5 dnia. Wywilżna karłówka zalatuje do naszych mieszkań i do pomieszczeń zakładów przemysłu spożywczego, m. in. do wytwórni octu. Jest to bardzo pospolity i groźny szkodnik, często występujący razem z wywilżną octówką i powodujący te same zagrożenia dla jakości wielu wytwarzanych produktów żywnościowych. Zwalczanie muszek owocówek (wywilżn) Przed przystąpieniem do dezynsekcji należy zlokalizować i zlikwidować miejsca, w których rozwijają się i żerują wywilżny. Są to najczęściej gnijące owoce i warzywa, soki owocowe, kiszone ogórki, gnijące ziemniaki, resztki gnijącej i fermentującej żywności. W jednym gnijącym owocu (pomidor, pomarańcza, banan) mogą zakończyć rozwój setki muszek. Produkty należy przebrać i fermentujące owoce i warzywa opanowane przez muszki należy szybko zniszczyć, gdyż i tak nie nadają się do spożycia. Innym miejscem rozwoju szkodnika są pojemniki na śmieci, które nie są regularnie myte i wypróżniane. Pojemniki na śmieci z resztkami żywności należy jak najprędzej opróżniać i dbać, aby stale były przykryte. Po każdorazowym opróżnieniu pojemniki należy umyć, aby na dnie nie została warstwa nieczystości. Miejsca składowania odpadków należy umieścić z dala od budynku produkcyjnego, na granicy terenu zakładu, aby odciągnąć wywilżny jak najdalej od linii produkcyjnej. Skąd się biorą muszki owocówki ? Larwy wywilżn rozwijają się w każdej wilgotnej materii organicznej, która zalegać może w zakamarkach maszyn produkcyjnych lub pod nimi. W wielu zakładach podłoga jest zmywana wodą pod ciśnieniem. Wtedy resztki produktów są umieszczane pod maszynami produkcyjnymi lub innymi urządzeniami znajdującymi się w zakładzie. Należy sprawdzić, czy w szczelinach, w których gromadzą się gnijące resztki produkcyjne, nie znajdują się larwy wywilżn. Należy je usunąć jak najszybciej. Szczeliny między podstawą maszyn a podłogą, pęknięcia w ścianach, otwory na rury wodociągowe w ścianach i podobne kryjówki należy oczyścić z resztek organicznych, wysuszyć i uszczelnić. Czasem larwy wywilżn i innych muchówek (zadry, ćmianki) można znaleźć w kanałach ściekowych pod kratką, gdy żerują w warstewce nieczystości i resztek produkcyjnych. Przynajmniej raz na miesiąc krata ściekowa i znajdujący się pod nią kanał powinny być dokładnie oczyszczone i umyte. Zabiegi przeciw muszkom owocówkom Po usunięciu miejsc, w których rozmnażają się wywilżny, należy przeprowadzić zabieg opryskiwania (ULV) nierezydualnym insektycydem, aby zniszczyć latające dorosłe muchówki. Można też zastosować insektycydy o długim okresie działania pozostałości, ale takie zabiegi, jako mniej skuteczne, są bardzo rzadko wykonywane. Muszki owocowe są bardzo wrażliwe na działanie wielu środków owadobójczych, ale nie można ich stosować w zakładach przetwórczych, przy żywności. W tych pomieszczeniach zaleca się rozwiesić lampy owadobójcze, albo rozmieścić pułapki na muszki owocowe (Trapit, SmartWay) lub na osy (!), których płyn wabiący przyciąga również wywilżny. Można też samemu przygotować pułapkę na wywilżny. Potrzebny jest 0,5 l pojemnik (butelka, słój) z tworzywa sztucznego z szerokim otworem, który zamykany jest nakręcaną pokrywką. W pokrywce należy wywiercić od 4 do 6 otworów o średnicy 5 mm. Do pojemnika wlać soku owocowego lub octu (do 1/3 objętości), które to płyny będą wabić muszki. Następnie pojemnik zamknąć i ustawić lub powiesić na wysokości do 2 m. W celu monitorowania liczebności wywilżn w pomieszczeniu produkcyjnym należy rozmieścić kilka, a nawet kilkanaście takich pułapek. W pułapkach umieszczonych w pobliżu substratu, w którym muszki się rozmnażają, będzie więcej złapanych owadów niż w pułapkach ustawionych z dala od tego miejsca. W ten sposób można określić obszar zakładu, w którym przebiega rozwój szkodnika. Pułapki należy też rozstawiać po przeprowadzonym zabiegu owadobójczym, aby potwierdzić jego skuteczność. Warto zwrócić uwagę również na fakt, że wywilżny są też wyłapywane przez pułapki Panko i inne pułapki służące do wykrywania obecności owadów biegających i latających. Ochrona prze muszkami owocówkami Surowce i produkty końcowe w zakładach przetwórstwa owocowo-warzywnego należy chronić przed muszkami, zabezpieczać przed dostępem owadów. Należy zadbać o owadoszczelność budynków i pomieszczeń produkcyjnych. W tym celu m. in. należy otwierane okna zaopatrzyć w metalową siatkę o drobnych oczkach. W pomieszczeniach mieszkalnych i gospodarczych można też stosować, dopóki jest to dozwolone, preparaty aerozolowe lub paski owadobójcze. Opracował: Prof. dr hab. Stanisław Ignatowicz Katedra Entomologii Stosowanej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Najpopularniejsze robaki w naszym domu Dom jest wspaniałym miejscem zapewniającym nam schronienie. Niestety zapewnia on również schronienie wielu gatunkom bezkręgowców. Często mogą one długo pozostawać ukryte przed naszym wzrokiem żerując w nocy podczas naszego snu, a za dnia kryjąc się w licznych szparach i szczelinach, które to zwłaszcza w starszych domach są bardzo powszechne. Przez osoby nie będące zawodowymi biologami różne gatunki bezkręgowców w tym również te występujące w domu nazywane są robakami. Dotyczy to zwłaszcza bezkręgowców o miękkim obłym ciele i długości przewyższającej znacząco szerokość, choć dotyczyć może wszystkich bezkręgowców. Mimo iż termin robaki domowe nie jest do końca poprawny również my będziemy się nim posługiwać na potrzeby naszego artykuły i będziemy go używać w celu łącznego określenia wszystkich występujących w domach gatunków bezkręgowców. Obecność robaków w domu Kiedy w końcu zauważymy obecność robaków w naszym domu stajemy przed pytaniem: co to jest? Jak rozróżnić między sobą różne robaki domowe? Jak rozróżnić owady domowe? Jak rozróżnić insekty domowe? Aby odpowiedzieć na te pytania napisaliśmy ten artykuł. Dowiecie się z niego jakie owady występują w domu, co to jest synatropizm, jak wygląda podział owadów magazynowych, czym są owady penetrujące, czym są owady inwazyjne, czym są muchy, jak wygląda mucha, gdzie występują muchy, jakie owady żerują w drewnie, jakie owady najczęściej występują w drewnie, jakie są szkodniki drewna w domach, czym jest spuszczel pospolity, czym jest kołatek domowy, jak wygląda skórnik słoniniec, co je skórnik słoniniec, jak wyglądają pluskwy, co jedzą pluskwy, gdzie występują pluskwy, jak wyglądają mrówki, jak się pozbyć much, jakie są sposoby na muchy, jak się pozbyć pluskiew, jakie są sposoby na pluskwy, jak się pozbyć karaluchów, jakie są sposoby na karaluchy, jak wyglądają karaluchy, jak rozpoznać karaluchy, co zrobić żeby w domu nie było much, co zrobić, żeby w domu nie było pluskiew, co zrobić żeby w domu nie było karaluchów, jak wyplenić robactwo, jak zwalczyc robactwo i jak się pozbyć robactwa. Co łączy robaki domowe ? Robaki domowe to zwierzęta synantropijne czyli żyjące w środowisku silnie przekształconym przez człowieka. Większość występujących w domu robaków zaliczanych jest do jednej z dwóch gromad stawonogów, a mianowicie do owadów lub pajęczaków. Podstawową różnicą pomiędzy owadami, a pajęczakami jest fakt, że owady mają 6 nóg, podczas gdy pajęczaki mają ich 8. Do tych dwóch gromad zalicza się wszystkie gatunki bezkręgowców, które zostaną opisane w naszym artykule. Ponieważ wszystkie robaki, które opiszemy zaliczane są do dwóch spokrewnionych ze sobą gromad istnieje szereg łączących je cech, które wymienimy poniżej aby nie pisać o nich kilkukrotnie przy każdym wymienianym robaku. Wszystkie one mają ciała pokryte twardym szkieletem zewnętrznym ochraniającym wnętrze ciała i stanowiącym zaczep dla mięśni. Wszystkie mają członowane odnóża których liczba zawsze jest parzysta. Wszystkie mają też otwarty układ krwionośny w którym zamiast krwi krąży hemolimfa. Wszystkie mają też trójodcinkowy układ trawienny w którym jedynie w środkowej części może odbywać się trawienie. Wszystkie robaki domowe cechują się wysokim tempem rozmnażania sprawiającym, że nawet niewielka populacja robaków domowych, która pojawiła się w domu może szybko rozwinąć się do zatrważających rozmiarów. Nie ma w tym nic dziwnego. W końcu robaki domowe, które rozmnażały się wolno dawno wyginęły na skutek ich zwalczania lub uległy konkurencji ze strony innych gatunków robaków domowych. Szybkie tempo rozmnażania charakteryzujące robaki domowe oznacza, że w przypadku zauważenia ich obecności należy natychmiast podjąć działania mające na celu zwalczanie robactwa. W przeciwnym razie może dojść do szybkiego wzrostu ich liczebności. Szybkość rozwoju, a tym samym długość pokolenia większości robaków cechuje się dużym stopniem zróżnicowania w zależności od czynników zewnętrznych w tym zwłaszcza od rodzaju dostępnego pokarmu i jego ilości, temperatury i wilgotności powietrza lub pokarmu. Zależności te istnieją zwłaszcza w przypadku szkodników drewna oraz szkodników, które zostały przywleczone do Polski z rejonów tropikalnych. W celu podjęcia odpowiednich działań konieczna jest identyfikacja robaka. Trzeba wiedzieć co to za robak? Jakiego robaka mam w domu? Sposoby podziału robaków domowych Aby umożliwić rozpoznanie gatunku robaków domowych przedstawimy najpowszechniejsze z nich. Najpierw jednak zapoznajmy się najpowszechniejszymi podziałami robaków domowych a wiec podziałem systematycznym, ze względu na sposób poruszania się i ze względu na rodzaj spożywanego pożywienia. Podział systematyczny Najpowszechniejszym spośród podziałów robactwa jest podział systematyczny. Jak wspominaliśmy większość robaków domowych zaliczamy do owadów lub pajęczaków. Większość owadów domowych zaliczamy do rzędów chrząszczy, karaczanów, motyli, muchówek, pcheł lub pluskwiaków. Większość występujących w domach pajęczaków zaliczamy do rzędów pająków lub roztoczy. Podział robaków domowych ze względu na sposób poruszania się Robaki zaliczane do owadów podzielić możemy ze względu na sposób poruszania na latające i biegające. Podział robaków domowych ze względu na rodzaj spożywanego pożywienia Robaki będące szkodnikami dzielone mogą być na grupy ze względu na rodzaj spożywanego pożywienia. Rodzaj spożywanego pożywienia decyduje o rodzaju powodowanych przez dane robactwo zniszczeń. Właśnie tym podziałem będziemy posługiwali się w dalszej części naszego artykułu. Szkodniki magazynowe i żywiące się resztkami Szkodnikami magazynowymi nazywamy różne gatunki szkodników odżywiających się naszą żywnością, które obok domów często pojawiają się również na terenie magazynów. W naszym artykule omówimy je wspólnie z innymi, niezaliczanymi do szkodników magazynowych owadami dla których źródłem pożywienia są pozostawiane przez człowieka produkty żywnościowe lub ich resztki. Szkodniki magazynowe lub żywiące się resztkami stanowią najliczniejszą grupę robaków w domu. Szkodniki te również same mogą być podzielone w zależności od tego, czy mogą atakować produkty opakowane. Większość szkodników magazynowych to szkodniki atakujące wyłącznie nieopakowane produkty. Dużo mniejszą grupę stanowią szkodniki penetrujące atakujące opakowane produkty. Wyróżniamy też szkodniki inwazyjne atakujące opakowane produkty poprzez otwory utworzone przez szkodniki penetrujące oraz przez inne otwory i szczeliny. Większość spośród tak zwanych owadów inwazyjnych może wniknąć do wnętrz opakowań jeśli otwory wewnątrz nich mają co najmniej 2 milimetry średnicy, ale istnieją również owady, które mogą przeniknąć do nich przez znacznie mniejsze, mające nawet jedynie 0,3 milimetra otwory. Do robactwa żywiących się resztkami zaliczamy między innymi robaki takie jak karaluchy, mrówki, muchy i muszki owocowe. Skórnik słoniniec Ciało skórnika słonińca jest spłaszczone i owalne. Przednia część pokryw skórnika słonińca jest jasnobrązowa, a tył ma czarną barwę. Skórnik słoniniec żeruje na produktach zwierzęcych takich jak na przykład łój, mączka mięsno-kostna, pęcherze, suszone mięso, wędliny i włosie. Karaluchy Karaluchy to czarne owady mające do trzech centymetrów długości. Są one wyjątkowo wytrzymałe na zgniatanie dzięki czemu mogą one dalej poruszać się nawet po bliskim spotkaniu z kapciem lub innymi przedmiotami. Karaczany spożywają różnego rodzaju prodkukty żywnosciowe znajdujące się w spiżarniach I kuchniach. Karaluchy sa przenosicielami wielu niebezpiecznych dla ludzkiego zdrowia pierwotniaków, wirusów, bakterii i grzybów. Odchody i wylinki karaluchów mogą powodować reakcje astmatyczne wśród wdychających je osób. Mrówki Mrówki to kolejne owady często pojawiające się w domach. Głowa mrówek jest duża, tułów wąski, a odwłok kulisty. Mrówki rzadko pojawiają się pojedynczo. W domach zazwyczaj zaobserwować możemy duże ilości tych owadów wędrujące jedna za drugą. Szczególnie dużym problemem w domach ą cechujące się niewielkimi rozmiarami mrówki faraona. Mrówki faraona mają zaledwie 1,5 milimetra długości i żółte zabarwienie. Małe rozmiary sprawiają, że osoby mające je w domu często nie są w stanie rozpoznać, że mają do czynienia z mrówkami ponieważ ich niewielkie rozmiary nie pozwalają dostrzec szczegółów anatomicznych świadczących o przynależności tych owadów do mrówek. Muchy Owadami, które widujemy w domach najczęściej są muchy. Jest tak dlatego, że są one w nich tak powszechne, ale również dlatego, że nie podejmują one żadnych działań aby ukryć się przed człowiekiem. Podczas gdy wiele innych gatunków owadów ucieka kiedy tylko zobaczą człowieka, a wiele spośród nich żeruje wyłącznie wtedy kiedy jest ciemno muchy przesiadują na ścianach, sufitach i przedmiotach znajdujących się wewnątrz pomieszczeń oraz latają wewnątrz nich bez względu na to, czy są w nich ludzie, czy też nie. Budowa oczu much sprawiająca, że są one wyjątkowo wrażliwe na ruch oraz szybko działający układ nerwowy sprawia, że szybko reagują na ewentualne ataki i często udaje się im uciec przed osobami usiłującymi je zabić za pomocą ręki lub packi. Muchy są widokiem na tyle powszechnym , że właściwie każdy wie jak wygląda parafrazując zdanie z „Nowych Aten” ks. Benedykta Chmielewskiego można by powiedzieć, że mucha jaka jest każdy widzi. Mimo to przypomnijmy jak wygląda. Muchy mają duże głowy na których znajdują się wyjątkowo duże w porównaniu do rozmiarów ciała oczy umożliwiające jak wspominaliśmy szybą ucieczkę much przed nagłymi zagrożeniami. Tułów jest ciemnoszary z podłużnymi paskami. Odwłok szarożółty. Skrzydła przezroczyste. Aparat gębowy liżący w postaci zwijającej się rurki. Muchy w domach najliczniej pojawiają się tam, gdzie mogą liczyć na najłatwiejszy dostęp do pożywienia czyli w kuchni. Muchy stanowią w domach spore zagrożenie głównie ze względu na fakt, że przenoszą one liczne choroby. Muszki owocówki Much domowych nie należy mylić z muszkami owocówkami znanymi również jako wywilżny. Wywilżny to robaki występujące w miejscach w których znajdują się rozkładające się substancje roślinne będące ich pokarmem. Pokarmem wywilżn są zwłaszcza rozkładające się owoce i soki owocowe. Muszki owocówki są znacząco mniejsze od much domowych i mają czerwone oczy. Owady żerujące w drewnie Szkodnikami drewna w domu nazywamy szkodniki żywiące się drewnianymi przedmiotami znajdującymi się wewnątrz naszego domu lub drewnianymi elementami z których zbudowany jest nasz dom. Osobniki dorosłe szkodników drewna składają jaja na kawałku drewna. Z jaj wylegają się larwy. Larwy szkodnika drewna zazwyczaj żyje kilka lat i cały ten okres spędza żerując w kawałku drewna na którym złożone zostało jajo z którego się wylęgła. Charakterystyczną cechą szkodników drewna jest wyjątkowo długi jak na owada okres rozwoju, który może trwać nawet przez kilka lat. Większość czasu swojego rozwoju szkodniki drewna spędzają pod postacią larw. Długi okres rozwoju tych szkodników spowodowany jest niską wartością energetyczną i niską strawnością spożywanego przez nie pokarmu. Dla celów zwalczania szkodniki drewna dzielone są na grupy w zależności od rodzaju drewna w którym żerują. Jakie szkodniki drewna występują w Polsce ? Do szkodników drewna zaliczmy wiele gatunków owadów spośród których najpowszechniej występującymi na terenie Polski są spuszczel pospolity i kołatek domowy. W domach często występują również stukacz świerkowiec i miazgowiec parkietowiec. Inne gatunki szkodników drewna pojawiają się w domach dość rzadko. Wiele spośród szkodników drewna w ogóle nie występuje w domach lub pojawiają się one jedynie przypadkiem ponieważ żerują jedynie w drewnie żywych drzew. Dotyczy to również dwóch najbardziej znanych grup robaków drewna czyli korników, które żerują wyłącznie w drewnie żywym i termitów, które w ogóle nie występują na terenie Polski. Identyfikacja szkodników drewna Szkodniki drewna podobnie jak inne robactwo najłatwiej zidentyfikować po wyglądzie osobników. Niestety często nie jest to możliwe ponieważ ukrywają się one wewnątrz drewna którego wolelibyśmy nie niszczyć. Na szczęście istnieje wiele czynników umożliwiających zidentyfikowanie gatunku szkodnika drewna w sytuacji, gdy nie jest możliwe zaobserwowanie jego żywych osobników. Przede wszystkim są nimi odgłosy żerowania wydobywające się z wnętrza drewna. Odgłosy żerowania poszczególnych szkodników drewna bywają bardzo charakterystyczne. Na przykład dźwięk żerowania kołatka przypomina kołatanie. Jeśli doszło już do przekształcenia się niektórych larw w postaci dorosłe, które opuściły drewno w którym żerowały larwy na drewnie zauważyć można otwory wylotowe przez które zostało ono przez nie opuszczone. Różne owady żerujące w drewnie pozostawiają różnej wielkości otwory wylotowe. Ich wielkość zazwyczaj skorelowana jest z wielkością samego owada. Z otworów wylotowych może wysypywać się mączka drewna. Wygląd tej mączki jest kolejnym czynnikiem pozwalającym na określenie gatunku owada. Pomocne w zidentyfikowaniu robaka może być miejsce w których odbywa się żerowanie. Na przykład kołatek domowy preferuje piwnice i inne dolne części budynków podczas gdy spuszczel częściej pojawia się w suchych częściach budynków takich jak na przykład poddasza. Ostatnim czynnikiem pomagającym w identyfikacji jest wiedza na temat szkodników drewna występujących w danej okolicy. Spuszczel pospolity Larwy spuszczela żerować mogą we wszystkich elementach budynków, które wykonane są z drewna. Larwy spuszczela pospolitego są dość duże. Mogą one osiągać nawet 30 milimetrów długości. Osobniki dorosłe mają od 7 do 21 milimetrów długości. Jak rozpoznać, że mamy spuszczela? Świadczą o tym odgłosy żerowania tego zwierzęcia w drewnie. Usłyszeć je można zwłaszcza podczas gorących dni kiedy to ich żerowanie jest szczególnie intensywne. Kołatek domowy Chrząszcze kołatka są niewielkie. Mają one od 2 do 4 milimetrów długości. Larwy kołatka są większe od postaci dorosłych. Osiągają one do 6 milimetrów długości. Kołatek domowy jest brązowy lub czerwono-brązowy. Osy, pszczoły i szerszenie W domach pojawiać się mogą również osy, pszczoły i szerszenie. Zazwyczaj gniazda tych owadów znajdują się na zewnątrz budynków, a jedynie pojedyncze osobniki przypadkowo wlatają do wnętrz domów. Niestety zdarza się również, że wymienione przed chwilą owady zakładają swoje gniazda we wnętrzach domów na przykład na poddaszach. Charakterystyczną cechą tych zwierząt są żółto-czarne pasy znajdujące się na ich odwłokach. Wszystkie spośród wymienionych zwierząt posiadają żądła którymi mogą boleśnie żądlić ludzi. W przypadku jednoczesnego ataku dużej ilości tych zwierząt może dojść nawet do zgonu. W przypadku osób szczególnie wrażliwych na przykład uczulonych na jad do zgonu może dojść nawet w przypadku stosunkowo niewielkiej liczby użądleń. Szkodniki muzealne/archiwalne Osobną grupę stanowią szkodniki żerujące w inne niż drewno przedmiotach takich jak na przykład futra lub inne przedmioty. Szkodniki takie często pojawiają się na terenie muzeów lub miejsc w których przechowywane są archiwalia stąd też mimo iż są to robaki często występujące w domach mogą być one określane jako szkodniki muzealne lub szkodniki archiwaliów. Pasożyty Kolejną grupę robaków w domach stanowią pasożyty. Pasożyty to zwierzęta Odżywiające się tkankami innych żywych zwierząt. Dla pasożytów występujących w domach pokarm stanowią głównie ciała ludzi lub zwierząt domowych. pluskwy Pluskwy są pasożytami człowieka żywiącymi się ludzką krwią. W przeciwieństwie do większości pasożytów pluskwy pozostają w pobliżu człowieka jedynie podczas pobierana pokarmu. Czas pomiędzy poszczególnymi pobraniami pokarmu spędzają one w meblach, materacach i w różnego rodzaju szczelinach znajdujących się w domach. O żerowaniu pluskiew na naszym ciele świadczą przede wszystkim ich ugryzienia. Zazwyczaj na ciele zaobserwować można 3 lub 4 ugryzienia układające się w jedną linię. Ugryzienia te czasami trudno jest rozpoznać ponieważ są mało charakterystyczne. Ślady ugryzień u poszczególnych osób różnią się pod względem wielkości, poziomu bolesności i czasu jaki pozostają na skórze. W przypadku niektórych osób zerowanie pluskiew nie pozostawia żadnych śladów na ciele. Pluskwy wydzielają charakterystyczny, przypominający zapach gnijących malin zapach. Pluskwy mają 3 milimetry szerokości i od 4 do 6 milimetrów długości. Niewielkie rozmiary umożliwiają tym owadom długotrwałe ukrywanie się nawet w stosunkowo niewielkich szczelinach. Wygląd odwłoka pluskiew zmienia się w zależności od tego jak dawno spożywały one krew. Odwłoki głodnych pluskiew są brązowe I pomarszczone, a odwłoki pluskiew najedzonych purpurowe i rozdęte. Pluskwy słabo widzą w związku z czym swoich oczu używają głownie do sprawdzania, czy jest noc, czy też dzień. Na stopach pluskiew znajdują się niewielkich rozmiarów haczyki umożliwiające im poruszanie się po nierównych powierzchniach. Komary Komary to kolejny pasożyt żywiący się ludzką krwią. Do domów zazwyczaj trafiają one poprzez otwarte okna lub drzwi. W domach pojawiają się pojedyncze osobniki komarów. Pojawieniu się komarów w domu można z łatwością zapobiec poprzez założenie siatki na okna. Pająki Pająki jako jedne z nielicznych robaków domowych są drapieżnikami. Polują one na występujące w domu owady latające. Zwalczanie pająków nie jest konieczne. Przestaną one pojawiać się w domu jeśli znikną z nich owady latające ponieważ pozbawi je to źródła pożywienia. Jak robaki przedostają się do wnętrz domów ? Robaki nie pojawiają się w domach same z siebie. Nie powstają z brudu jak myślano jeszcze kilka wieków temu. Wszystkie one muszą dostać się do naszych domów z zewnątrz. Najczęstszymi drogami dostawania się robaków do wnętrz naszych domów są okna i drzwi. W związku z tym należy zamykać drzwi, a w oknach należy zamontować siatki zapobiegające przedostawaniu się owadów latających do wnętrza domu. Robaki domowe mogą przedostawać się do wnętrza domów wraz z ludźmi. Pasożyty mogą przedostawać się do domów na naszych ciałach. Robaki przedostają się do naszych domów też na produktach, które przynosimy ze sobą. Niestety całkowite wyeliminowanie prawdopodobieństwa przyniesienia robaków do domu z zewnątrz nie jest możliwe. Nie zawsze mamy też możliwość zatkania wszystkich szpar przez które mogą się one do naszego domu lub mieszkania przedostać. Co sprzyja rozwojowi robaków w domu ? W związku z tym należy zadbać o to, aby warunki panujące wewnątrz domów nie sprzyjały rozwoju robaków domowych. Co najbardziej sprzyja rozwojowi robaków w domu? Jest to dostęp do pożywienia. Jeśli więc nie chcemy mieć robaków w domu powinniśmy ograniczyć im dostęp do pożywienia. W tym celu należy dbać o to, aby w domu panował porządek i higiena. Resztki żywności porozsypywane na podłodze i znajdujących się w domu przedmiotach są doskonałym źródłem żywności dla robaków domowych. Dom powinien być zatem regularnie sprzątany. Dotyczy to zwłaszcza pomieszczeń w których przygotowywane lub spożywane są posiłki. Żywność powinna być przechowywana wewnątrz szaf lub lodówek, które to powinny być zamykane aby uniemożliwić robakom domowym przedostanie się do ich wnętrza i pożywienie znajdującym się w nich pokarmem. Zwalczanie robaków domowych Robaki domowe są małe niemniej lista powodowanych przez nie problemów mała nie jest w związku z tym opracowano szereg metod mających na celu ich zwalczanie. Zidentyfikowanie gatunku robaka występujacego w domu pozwala na podjecie decyzji dotyczacej wyboru metody jego zwalczenia. Istnieje wiele metod którymi przeprowadzane jest zwalczanie robaków domowych. Z tego powodu bardzo ważne jest właściwe dopasowanie metody do gatunku zwalczanych owadów, poziomu infestacji I innych czynników. Często zdarza się, że w celu zwlaczenia owadów konieczne jest jednocześnie skorzystanie z kilku metod. Oprysk szczegółowy Najskuteczniejszą spośród metod zwalczania owadów w domu jest oprysk szczegółowy. Oprysk może dotyczyć za równo powierzchnii jak i zakamarków. Oprysk szczegółowy umożliwia skierowanie substancji chemicznych bezpośrednio do miejsca w którym znajdują się owady z którymi mamy problem. Na skuteczność oprysku szczegółowego duży wpływ ma doświadczenie przeprowadzającego zabieg technika. Jeśli oprysk nie obejmie wszystkich miejsc w których wystepują owady moze to doprowadzić do przeżycia części ich populacji. Oprysk ogólny Znacznie mniej skuteczny, a jednocześnie szkodliwy dla zdrowia jest oprysk ogólny. Podczas oprysku ogólnego substancje insektobójcze nie docierają do zakamarków co jest główną przyczyną niskiego poziomu skuteczności tej metody. Zwalczanie termiczne Dla każdego owada istnieje ściśle określony zakres temperatur umożliwiający jego przeżycie. Dobrym sposobem na owady jest poddanie ich działaniu temperatur wykraczających poza ten zakres. Zwalczanie owadów w ten sposób nazywamy zwalczaniem termicznym. Zwalczanie termiczne może polegać zarówno na podniesieniu temperatury do poziomu w którym następuje śmierć robaka jak i na obniżeniu jej do poziomu powodujący jego śmierć. Zwalczanie termiczne stosowane jest za równo do zwalczania owadów jak i pajęczaków. Wymrażanie przeprowadzane jest poprzez przystawienie do miejsc w którym mogą znajdować się owady dyszy. Z dyszy tej wydobywa się dwutlenek węgla. Dwutlenek węgla rozpręża się podczas opuszczania dyszy co prowadzi do obniżenia jego temperatury. Niska temperatura prowadzi do błyskawicznego wymrożenia, a tym samym do śmierci owadów, które są zwalczane. Podczas wymrażania bardzo ważne jest to, aby dysza znajdowała się bardzo blisko siedliska robaków. Dwutlenek węgla jedynie w niewielkiej odległości od dyszy zachowuje niską temperaturę umożliwiającą wymrożenie robaka. Wraz ze wzrostem odległości wzrasta temperatura dwutlenku węgla, a tym samym jego skuteczność. Zwalczanie szkodników drewna Zwalczanie szkodników drewna wymaga użycia specyficznych metod, które są całkowicie inne od metod stosowanych w celu zwalczania innych owadów. Ponieważ stadium larwy szkodników drewna jest znacząco dłuższe od stadium osobników dorosłych zwalczane są zazwyczaj larwy. Robaki w drewnie zwalczane ą za pomocą promieniowania mikrofalowego, fumigacji, iniekcji ciśnieniowej i innych metod. Należy pamiętać, że nie są to wszystkie metody zwalczania owadów w domu dostępne na rynku. Ze względu na dużą ilość występujących w domu robaków również w ich przypadku nie wymieniliśmy wszystkich. Nie uwzględniliśmy zwłaszcza organizmów niewidocznych gołym okiem takich jak na przykład roztocze. Poprzedni artykuł 178 Okazje Następny artykuł Jednym z podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych w uprawie roślin jest ochrona przed szkodnikami. Dotyczy to również okazów uprawianych w domu, chociaż problem nie występuje tak często jak w przypadku roślinności ogrodowej. Poznaj najczęściej pojawiające się szkodniki i dowiedz się jak z nimi walczyć. Większość roślin uprawianych w mieszkaniu to gatunki tropikalne, które w środowisku naturalnym rosną w cieplejszych rejonach świata, różniących się bardzo od naszego klimatu. Bardzo często panuje tam wysoka temperatura i wilgotność powietrza. Niestety w domu zapewnienie takich warunków (idealnych dla roślin) jest bardzo trudne. W rezultacie rośliny często słabiej rosną, chorują i są bardziej podatne na atak szkodników. Najskuteczniejsza ochrona przed szkodnikami:prawidłowa uprawa roślin doniczkowych Zapewnij roślinom jak najlepsze warunki uprawy – wzrostu i rozwoju, ponieważ zdrowe i silne okazy rzadziej będą atakowane przez szkodniki. Najważniejsza w ochronie przed szkodnikami jest profilaktyka, zapewnienie możliwie optymalnego stanowiska (światła i temperatury), odpowiedniej, żyznej i przepuszczalnej gleby oraz prawidłowe wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych ( podlewania i nawożenia). Ważne jest również dbanie o wysoką wilgotność powietrza, zwłaszcza zimą. Chemiczne środki ochrony roślin stosuje się doraźnie (najlepiej po wystawieniu roślin na zewnątrz) i tylko w przypadku nasilonych inwazji. Ekologiczne preparaty domowej roboty (z cebuli, skrzypu, pokrzywy, wrotyczu) można stosować wspomagająco przy zwalczaniu lub do zapobiegania pojawianiu się szkodników. Szkodniki roślin pokojowych:najczęściej spotykane Przędziorki To niewielkie, pomarańczowe lub czerwone roztocza. Łatwo je rozpoznać, gdyż wytwarzają delikatne, puszyste pajęczynki. Żerują w dużych grupach, głównie na liściach (na spodniej stronie), końcach młodych pędów i kwiatach. Uszkodzone fragmenty roślin ulegają deformacji, żółkną i opadają. Inwazji przędziorka sprzyja suche powietrze w pomieszczeniach. Podatne na owady są w szczególności fuksje, filodendrony, palmy i cytrusy. Szkodniki można usunąć traktując rośliny chemicznymi środkami ochrony roślin (np. Polysect, Talstar), wodą rozrobioną z szarym mydłem lub przecierając szmatką nasączoną denaturatem. Rośliny należy często zraszać, a na kaloryferach warto zainstalować nawilżacze. Więcej o przędziorkach Mszyce Owady mają owalne ciało i zieloną, czarną lub brunatną barwę. Mszyce spotyka się zarówno w formie uskrzydlonej jak i bezskrzydłej, zawsze żerują gromadnie. Często pojawiają się na młodych pędach i na spodniej stronie liści. Mszyce wydzielają lepką substancję – tzw. rosę miodową, na której często pojawiają się ciemne grzybki sadzakowe. Szkodniki wysysają sok z liści i pędów, co prowadzi do ich zwijania i zasychania, a przede wszystkim do osłabienia rośliny. Owady lubią atakować fuksje, begonie i anturium. Można je zwalczyć chemicznymi środkami (Polysect, Provado, Mszyca Stop) lub ekologicznymi preparatami z roślin. Więcej o mszycach Miseczniki i tarczniki Z wyglądu obie grupy owadów są bardzo podobne do siebie. Cechą charakterystyczną jest wytwarzanie mocnych, chitynowych tarczek, chroniących je przed czynnikami zewnętrznymi. Szkodniki są niewielkie i mają ciemną barwę ciała – brunatną lub czarną. Żerują na spodniej części liści i pędach, zwłaszcza na jukach, dracenach, palmach i fikusach. W ich przypadku zwalczanie chemiczne jest mało skuteczne. Owady najlepiej usuwać ręcznie – zeskrobując je z pędów z pomocą ostrego patyka. Miejsca, gdzie żerowały, warto przetrzeć wodą z szarym mydłem lub alkoholem. Więcej o misecznikach i tarcznikach Wełnowce To czerwce (drobne owady) pokryte czerwonawym lub białym nalotem, przypominającym strzępki wełny. Żerują na spodniej części liści (zwłaszcza w kątach i przy nerwach) oraz na miękkich pędach. Porażona roślina traci liście i przestaje rosnąć. Intensywne żerowanie szkodników bardzo osłabia roślinę, często prowadząc do jej zamierania. Szkodnik lubi cissusy, fikusy i cytrusy, a chyba najczęściej go można spotkać na kaktusach. Bardzo szybko przenosi się na sąsiednie rośliny! Chore egzemplarze najlepiej odizolować. Można zwalczać go chemicznie (Confidor, Fastac) lub ekologicznie – przemywając roślinę szmatką nasączoną alkoholem. Zwalczanie wełnowców szarym mydłem Mączliki To niewielkie, białe owady (zwane potocznie „białymi muszkami”), będące utrapieniem w szklarniach. Niestety czasem pojawiają się także w mieszkaniach, zawleczone wraz z roślinami. Żerują w licznych koloniach. Łatwo je wypłoszyć poruszając donicą – wtedy wzlatują w górę chmarami. Zaatakowane przez nie liście żółkną i opadają. Owady preferują takie gatunki jak begonie, cyklameny, fuksje, petunie, pelargonie i gwiazdy betlejemskie. W warunkach domowych zwalcza się je stosując owadobójcze preparaty (np.: Apacz). Porażone pędy czasami lepiej dodatkowo przyciąć. Warto również obniżyć temperaturę w pomieszczeniu. Więcej o mączlikach Wciornastki To brunatne lub pomarańczowe owady, czasem pojawiające się na spodniej części liści lub na kwiatach. Mają charakterystyczny wygląd, przypominając drobne kreseczki - „przecinki”. Ich żerowanie prowadzi do pojawiania się białych lub żółtych plam lub srebrzystości na powierzchni liści. Często wokół przebarwień występują czerwone obwódki. Płatki kwiatów natomiast brunatnieją i zwijają się. Wciornastki to szkodnik wielu gatunków roślin domowych – w szczególności palm, krotonów, anturium i innych roślin o ozdobnych kwiatach. Zaleca się je zwalczać chemicznie (Talstar, Confidor, Provado). Więcej o wciornastkach Ziemórki Osobniki dorosłe to drobne, ruchliwe, „czarne muszki” podobne do muszek owocówek, które choć występują licznie, to nie powodują uszkodzeń na roślinach. Szkodliwe są przede wszystkim ich niewidoczne larwy, występujące w ziemi. Mają do 5 mm, są białe, przezroczyste, z czarną główką. Podgryzają korzenie co powoduje osłabienie wzrostu roślin i bardzo często porażanie przez choroby grzybowe. Najczęściej pojawiają się wraz z nowymi roślinami lub nieodkażonym podłożem zawierającym jaja. Szkodnika zwalcza się umieszczając przy roślinach pałeczki owadobójcze, zakładając na roślinę lepy lub stosując środki chemiczne (np.: Actellic). Więcej o ziemiórkach Pędraki To larwy różnych gatunków owadów, głównie chrząszczy. Mają jasne, grube, białe ciało i ciemna głowę. Mogą pojawiać się nawet w podłożach roślin renomowanych firm produkujących zieleń doniczkową lub gdy do sadzenia wykorzystaliśmy nieodkażoną ziemię z ogrodu. Żerują w doniczce, ukryte w glebie niszcząc korzenie, w wyniku czego roślina przestaje rosnąć i stopniowo zamiera. Szkodniki najlepiej usuwać ręcznie po wyjęciu bryły korzeniowej z donicy. Więcej o szkodnikach glebowych Tekst: Michał Mazik, zdjęcie tytułowe: 7monarda/Fotolia, zdjęcia w tekście: Spinnmilben/Michael Z./CC BY-SA Commons, Mszyca, Franco Patrizia/Pixabay, Schildläuse/4028mdk09/CC BY-SA Commons, Frank Vincentz/ Commons, Weisse-Fliege/CC BY-SA Communia, Thrips (15817836204)/Katja Schulz/CC BY / Wikimedia Commons, Henrik Larsson/Fotolia, Nashornkaefer-Larve/Andreas Eichler/CC BY-SA Commons Pokaż więcej (9) NEWSLETTER Zapisz się i odbierz darmowe e-wydanie magazynu Gardeners` World! Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 24 Wrz 2020 14:22 #729346 Witam wszystkich, od miesiąca męczą nas małe czarne muszki prawdopodobnie ziemiorki. Cały czas przesiadują na suficie w kuchni i robią dodatkowo plamy na suficie. Wszystkie kwiaty zostały przesuszone wyniesione do jednego pokoju i podlane substralem, dodatkowo rozstawilem żółte lepy na które nie reagują + płytka przeciw owadom.. I to wszystko nic nie daje. W pokoju gdzie są kwiaty nie ma ani jednej muszki a w kuchni one dalej skądś wychodzą mimo zamknie5ych okien i braku kwiatów i owoców... Dołączam fotkę insektów może ktoś będzie wiedział o co chodzi. Z góry dziękuję za pomoc... Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 24 Wrz 2020 15:05 #729348 Idź do sklepu ogrodniczego. Kup żółte tabliczki (takie lepy). One wyłapią Ci postać dorosłą, czyli te muszki. Ale w ziemi znajdują się larwy ziemiórki. Na larwy trzeba kupić płyn do podlewania (nie pamiętam nazwy, ale sprzedawca powinien wiedzieć). Ostatnio zmieniany: 24 Wrz 2020 15:06 przez Zefirka. Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 24 Wrz 2020 20:23 #729377 Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 25 Wrz 2020 15:40 #729430 Dziękuję za odpowiedź dodaje zdjęcie z bliska. Zaznaczam iż muszki na lep same się nie złapały tylko ja je pogoniłem żeby fotkę zrobić. Może będzie teraz wyraźniej Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 25 Wrz 2020 18:34 #729455 Aro - to na pewno nie ziemiórki. Ja bym powiesiła gdzieś w ich pobliżu zwykły lep na muchy, albo kup (pożycz) lampę owadobójczą, myślę, że się złapią. Powodzenia. Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 25 Wrz 2020 21:10 #729480 A nie są to czasem muszki owocowe? Sprawdź, czy w kuchni nie ma jakiegoś talerza z winogronami lub banana? Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 02 Lis 2021 21:16 #780734 Mam dokładnie ten sam problem i te same muszki. Wymieniłam ziemie l, zostawiłam pułapki a jednego dnia na suficie było ich 80. Sufit jest cały w plamach. Udało wam się z tym walczyć? Wiecie skąd to się bierze? Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 03 Lis 2021 07:51 #780752 To nie ziemiórki ani owocówki. Gatunków much są setki tysięcy i trudno zgadnąć który to z nich. Zrobiło się chłodniej i wszelka gadzina podąża tam gdzie ciepło. Pomoże chyba tylko siatka w oknach. Ziemiórki(chyba) proszę o pomoc,! 03 Lis 2021 21:16 #780841 Ja bym je odkurzaczem łapała. Alicja Ogród przy chałupie 10 km od polsko-czeskiego Cieszyna

czarne robaki na suficie