cytaty o zielonych oczach
Dowiedz się, jakie są osoby o niebieskich, zielonych, szarych, czy piwnych oczach! Piwne oczy. To najpopularniejszy kolor oczu, który występuje aż u 90% populacji. Osoby o ciemnym kolorze oczu są asertywni, dominujący i mają cechy przywódcze. Szybko analizują i potrafią wyciągać logiczne wnioski.
Uwielbiam książki Stanisławy Fleszorowej-Muskat jednak tym razem męczyłam się czytając "Piękną pokorę". Jest to historia Rafała Radwanowicza, syna malarza, bratanka znanego pisarza. Chłopak o zielonych oczach i rozczochranej ciemnej fryzurze podoba się kobietom korzysta z ich uciech jak również ze swojego malarskiego talentu.
Motywacja do rozwoju. 150+ cytatów rozwojowo motywacyjnych. Mogę zaakceptować porażkę, ale nie mogę zaakceptować braku próby. – Michael Jordan. Nie płacą Ci za godzinę. Płacą za wartość jaką dodajesz do tej godziny. – Jim Rohn. Kierunek jest znacznie ważniejszy od prędkości. Wielu ludzi pędzi donikąd.
By marzyć o zielonych oczach . To, co wie niewielu, to fakt, że kolor ten równoważy ciało i umysł; dlatego też śnienie o zielonych oczach oznacza, że prawdopodobnie przechodzisz przez proces równoważenia lub potrzebujesz trochę czasu, aby zrównoważyć niektóre obszary swojego życia.
5 ras kotów o najpiękniejszych oczach. Pisałem już o – moim zdaniem najpiękniejszych kocich rasach oraz o najpiękniejszych kocich umaszczeniach. Tym razem postanowiłem przygotować dla Was ranking pięciu ras kotów o najpiękniejszych oczach. Oczywiście również jest to całkowicie subiektywne zestawienie, opierające się
nonton drama korea the real has come sub indo.
Ludzie nie potrafią żyć bez przyrody, dlatego tak często zakładają ogrody. Upiększają one przestrzeń, pozwalają na kontakt z naturą, dają wytchnienie oraz inspirację. Ogrody zajmują też szczególne miejsce w naszej kulturze, sztuce i literaturze. Zielone zakątki według „Słownika symboli” Władysława Kopalińskiego mogą symbolizować raj, szczęście, zbawienie, schronienie, odpoczynek, życie ludzkie, wiosnę, radość, harmonię i refleksję. W polskiej literaturze, a szczególnie poezji, można zobaczyć niezwykle różne oblicza ogrodów. Motyw zielonych zakątków w wierszach i poematach funkcjonuje zaś zarówno w charakterze dosłownym, jak i przenośnym. Oto subiektywny zbiór fragmentów polskiej poezji, który prezentuje wybrane cytaty o ogrodach. Ogród to, według „Słownika języka polskiego PWN”, „teren zajęty pod uprawę roślin ozdobnych lub użytkowych z wyznaczonymi alejami, ścieżkami, grządkami…”. W literaturze zielony zakątek może być jednak zarówno opisem ukwieconego miejsca, jak i symbolem stanu ducha autora tekstu. Poniżej znajdziecie kilka cytatów o ogrodach, wybranych z najpiękniejszych utworów poetyckich z polskiej literatury. Aleksander Gierymski, „W altanie”, XIX wiek, Wolne Lektury Motyw ogrodu w literaturze Kolekcja żywych roślin, kompozycja kwiatów, krzewów i drzew, a może warzywnik? Zieleniec, sad, działka? Skwer, kwiatowy raj, grządka… Znak relacji między człowiekiem a przyrodą. Symbol oddziaływania człowieka na naturę, kształtowania jej. Oznaka radości obcowania z przyrodą. Metafora pamięci lub wyobraźni. Miejsce upraw lub symbol. Raj, przydomowy zieleniec, miejski skwer… Może to być opis rzeczywistego ogrodu lub wizja, metafora stanów wewnętrznych podmiotu lirycznego. Ogród w literaturze zajmuje wyjątkowe, przepełnione symboliką miejsce. Władysław Podkowiński, „Dzieci w ogrodzie”, XIX wiek, Wolne Lektury Wybrane cytaty o ogrodach Wielu polskich poetów pisało o ogrodach. Wśród nich szczególną uwagę warto zwrócić na poemat epicki „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, gdzie zielony zakątek jest symbolem domu, własnego miejsca. Z kolei u młodopolskich twórców, takich jak Leopold Staff, pojawiają się osobliwe ogrody, zakątki na pograniczu jawy i snu, stworzone ze wspomnień lub marzeń. Podobne literackie pejzaże można zobaczyć w utworach Bolesława Leśmiana. Natomiast w twórczości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej ogrody są np. obrazami miłości lub miejscami magicznymi. Z bardziej współczesnych, ale również lirycznych obrazów — warto szczególnie przyjrzeć się piosence „W moim ogrodzie” (lub: „Ogrodu serce”) zespołu Daab. Autor tekstu, Piotr Strojnowski, te słowa napisał jako wiersz, list do dziewczyny, w której się zakochał. Nie miał odwagi wręczyć jej swojej poezji, przekazał tekst kolegom z zespołu. O ogrodowej poezji można by jeszcze napisać bardzo wiele, to tylko kilka przykładów, a poniżej: zaledwie parę fragmentów. Być może zachęcą Was do dalszego zgłębiania tematu. Poniżej wybrane cytaty o ogrodach! „Pamiętajcie o ogrodach/ Przecież stamtąd przyszliście/ W żar epoki użyczą wam chłodu/ Tylko drzewa, tylko liście”. „Pamiętajcie o ogrodach”, Jonasz Kofta „Taka cisza w ogrodzie, że się jej nie oprze/ Żaden szelest, co chętnie taje w niej i ginie. / Czerwieniata wiewiórka skacze po sośninie,/ Żółty motyl się chwieje na złotawym koprze”. „Taka cisza w ogrodzie…”, Bolesław Leśmian „Gdy wiosna zaświta,/ jest w ogrodzie raz ciemniej, raz jaśniej./ Wciąż coś zakwita, przekwita./ Wczoraj kwitło moje serce. Dziś jaśmin”. „Ogród”, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (cały wiersz) Józef Mehoffer, „Dziwny ogród”, XX wiek, Wikipedia „W naszym ogrodzie kwitną same kwiaty,/ Które natura posiała,/ Bratki i dzwonki i ciche bławaty/ I pierwiosnka postać mała!…/ I polna róża co dziko okwita,/ Przy niej kąwalie dziewicze,/ I niezabudka co łzą cicha wita/ Namiętne fiołka oblicze…/ Śnieżnych narcyzów uroki wiosenne/ I maczków główki czerwone,/ Nad leśnem źródłem tam wrzosy jesienne,/ Na nich — w mgle sarny uśpione…”. „Ogród”, Władysław Tarnowski „Obiegniemy wszystkie sady i ogrody,/ I w kościoły ciemnych lasów cię powiodę./ Wiatr nam mocno zwiąże ręce jednym włosem,/ A obrączki są ukryte w słojach sosen”. „Jeszcze z drzewa”, Tadeusz Śliwiak „A kiedy będziesz moją żoną,/ umiłowaną, poślubioną,/ wówczas się ogród nam otworzy,/ ogród świetlisty, pełen zorzy/ Rozwonią nam się kwietne sady,/ pachnieć nam będą winogrady,/ i róże śliczne i powoje/ całować będą włosy twoje”. „Dla rymu”, Kazimierz Przerwa-Tetmajer „W sadzie, na brzegu niegdyś zarosłym pokrzywą,/ Był maleńki ogródek ścieżkami porznięty,/ Pełen bukietów trawy angielskiej i mięty./ Drewniany, drobny, w cyfrę powiązany płotek/ Połyskał się wstążkami jaskrawych stokrotek;/ Grządki, widać, że były świeżo polewane,/ Tuż stało wody pełne naczynie blaszane,/ Ale nigdzie nie widać było ogrodniczki;/ Tylko co wyszła: jeszcze kołyszą się drzwiczki”. „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz „Z dala od ulic gwarnych, świątyń, żaru, wrzawy,/ Otulone murkami, pod stopą Warszawy,/ Śpią ciche, zamiejskie ogrody./ Nad miastem jest kurz wielki i dymy gorące,/ W ogrodach drzewa świeże i spokojne słońce,/ Pachnące półmroki i chłody”. „Zamiejskie ogrody”, Jerzy Liebert „W moim ogrodzie, gdzie czas leniwy/ Powolną strugą płynął wytrwale,/ W moim ogrodzie, gdzie jeszcze nigdy,/ Tak dawno słów przyjaznych parę”. „Ogrodu serce”, Piotr Strojnowski „ogród jest ogrodzony/ mury nasiąkają słońcem/ winorośl kropli ciepłem/ brzoskwinie małe planety słodyczy”. „Hortulus inclusus”, Aleksandra Olędzka-Frybesowa Olga Boznańska, „W oranżerii”, XIX wiek, Wolne Lektury PS Macie swoje ulubione cytaty o ogrodach? Cytaty o kwiatach – z literatury i nie tylko! autor: Urocznica, źródła: obrazy:
Cytaty, aforyzmy i sentencje o gwiazdach Jak często zwracasz oczy na gwiazdy? Jakich odpowiedzi szukasz, obserwując gwiazdy? Oto lista najsłynniejszych cytatów na ten temat. 1. „Nie w gwiazdach leży nasze przeznaczenie, ale w nas samych.” – William Szekspir 2. „Ze swojej strony nic nie wiem z całą pewnością, ale widok gwiazd sprawia, że śnię. ” – Vincent van Gogh 3. „Nie tylko piękne – gwiazdy są jak drzewa w lesie, żywe i oddychające. I obserwują mnie”. – Haruki Murakami 4. „Kocham gwiazdy. Ponieważ nic nie mogą powiedzieć. Kocham gwiazdy. Ponieważ nikogo nie oceniają. ” – Natsuki Takaya 5. „Gwiazdy są śladami wszechświata.” – Sir John Frederick William Herschel 6. „Będę kochał światło, ponieważ wskazuje mi drogę; ale pokocham ciemność, bo pokazuje mi gwiazdy. ” – Augustine Mandino 7. „Każda gwiazda jest lustrem odzwierciedlającym prawdę w tobie”. – Aberjhani 8. „Popatrz na gwiazdy. Zobacz ich piękno. I w tym pięknie zobacz siebie.” – Draya Mooney 9. „Może takie jest życie…mrugnięcie okiem i mruganie gwiazd. ” – Jack Kerouac 10. „Światło księżyca zagłusza wszystkie gwiazdy oprócz najjaśniejszych”. – Tolkien, Władca Pierścieni 11. „Kochałem gwiazdy zbyt czule, aby bać się nocy”. – Sarah William 12. „Spójrz na gwiazdy, a nie na swoje stopy. Spróbuj zrozumieć to, co widzisz, i zastanawiaj się, co sprawia, że wszechświat istnieje. Bądź ciekawym.” – Stephen Hawking 13. „Nie byłoby nieba pełnego gwiazd, gdybyśmy wszyscy marzyli o tym samym”. – Frances Clark 14. „Tylko w ciemnościach widać gwiazdy”. – Martin Luther King Jr. 15. „Druga gwiazda w prawo i prosto do rana.” -Piotruś Pan 16. „Kiedy sięgasz po gwiazdy, sięgasz po najdalszą rzecz na świecie. Kiedy sięgasz głęboko w siebie, jest to to samo, ale w przeciwnym kierunku. Jeśli sięgniesz w obu kierunkach, obejmiesz wszechświat.” – Vera Nazarianin 17. „Noc jest jeszcze bogatsza niż dzień… Jeśli tylko zwraca się na to uwagę, to widać, że niektóre gwiazdy są żółte, a inne mają różowy blask lub zielony, niebieski i blask niezapominajki. I bez omawiania tego tematu powinno być jasne, że umieszczenie małych białych kropek na niebiesko-czarnej powierzchni nie wystarczy.” – Vincent van Gogh
Cytaty, sentencje i aforyzmy o oczach Spędziłem życie patrząc ludziom w oczy, jest to jedyne miejsce na ciele, w którym być może wciąż istnieje dusza. (José Saramago) Za każdym razem, gdy na mnie patrzysz, rodzę się w twoich oczach. (George Riechmann) Jest droga, która prowadzi od oczu do serca, bez przechodzenia przez intelekt. (GK Chesterton) Chciałabym widzieć z twoich oczu, słyszeć z twoich uszu, dotykać skóry, całować ustami. (Frida Kahlo) W końcu byłeś przeznaczony dla moich oczu. (Pablo Neruda) Nie wiesz, ale jest ktoś, kto po prostu rano otwiera oczy, ma cię już w swoich myślach i zostajesz tam do wieczora, aż oczy się zamkną. (Goethe) Spoglądam przez okno twoich oczu, aby cię zobaczyć. (Frida Kahlo) Pierwszy pocałunek nie jest podawany ustami, ale oczami. (Tristan Bernard) Oko jest punktem, w którym ciało i dusza mieszają się. (Christian Friedrich Hebbel) Świat jest pełen pięknych oczu, ale mało jest oczu, które patrzą na ciebie ze szczerością i miłością. (Bob Marley) Piękno kobiety nie zależy od ubrań, które nosi, wyglądu, jaki ma, ani od sposobu czesania włosów. Piękno kobiety musi być postrzegane z jej oczu, ponieważ są to drzwi jej serca, miejsce, w którym mieszka miłość. (Audrey Hepburn) Wasze oczy, duże, ciemne i piękne, przez chwilę przylgnęły do moich i razem wyprostowaliśmy się i podnieśliśmy, niemal dzięki sile samego spojrzenia. (David Grossman) Są ludzie, którzy nie znają koloru oczu swoich przyjaciół. (Ramon Eder) Wasze oczy są źródłami, w których cichych, spokojnych wodach odbija się niebo. (William Szekspir) Kiedy zrozumiem twoje oczy Uslysze twojego prawdziwego głosu. (Alejandro Lanús) Cała moc świata jest zawarta w oczach. (Michael Wincott) Z oczu kobiet czerpię swoją doktrynę: wciąż świecą prawdziwym ogniem Prometeusza, są książkami, sztuką, akademiami, które pokazują, utrzymują i pielęgnują świat. (William Szekspir) Wszystko w nim było stare, z wyjątkiem oczu, które miały ten sam kolor co morze i były wesołe i niezłomne. (Ernest Hemingway) Jedynymi pięknymi oczami są te, które patrzą na ciebie z czułością. (Coco Chanel) Dusza jest naszym domem; nasze oczy są jego oknami, a nasze słowa są jego posłańcami. (Kahlil Gibran) Na szczęście dusza ma tłumacza – często nieprzytomnego, ale wciąż wiernego tłumacza – oczy. (Charlotte Brontë) Prawie nic nie trzeba mówić, kiedy umiesz używać oczu. (Tarjei Vesaas) Z każdą minutą, gdy trzymamy oczy zamknięte, tracimy sześćdziesiąt sekund światła. (Gabriel Garcia Marquez)
Miło jest spacerować po łące. Patrzeć na kołyszące się na wietrze kwiaty, chłonąć piękne zapachy oraz widoki, robić bukiety z polnych roślin. Łąka to miejsce pełne życia, gdzie królują kolory i niezwykłe wonie. Trawy, kwiaty, zioła, motyle, pszczoły, poranna rosa, pikniki na kocu, wianki… Mamy z łąką wiele różnych skojarzeń. Od wieków ta zieleń jest inspiracją dla ludzi pióra. Łąka w utworach prozatorskich, jak i poetyckich pełni różne funkcje. My przyjrzyjmy się wierszom. Oto łąka w poezji polskiej! „Już mi się łąka rozkwieciła cudnie,/ A ponad łąką rozlało południe/ Wiosenne wonie…” tak napisała w wierszu „Wiosna” starożytna poetka Safona. A jak o polnej zieleni pisali nasi lirycy? Jak prezentuje się łąka w polskiej poezji? Pixabay Niezastąpiona łąka kwietna Co daje łąka? Więcej niż się wydaje. Łąka daje zwierzętom pożywienie, przestrzeń do życia, schronienie. Pomaga magazynować wodę, a nawet walczy ze smogiem i obniża temperaturę powietrza! Ma walory użytkowe i estetyczne. Dlatego tak wiele mówi się teraz o potrzebie zakładania łąk kwietnych w miastach. Jednak piękno i atuty polnej zieleni dostrzegano już wcześniej. To poeci byli jednymi z pierwszych ekologów, którzy kreowali nasze postrzeganie natury. Nasi, polscy lirycy, wiele powiedzieli i napisali w tym temacie. „Babie lato”, Józef Chełmoński, XIX wiek Wiersze o łące Łąka pełni w literaturze polskiej ważną rolę. Pojawia się w utworach z różnych okresów. Literaci próbują za pomogą słów oddać jej piękno, ale też zwracają uwagę na jej walory użytkowe lub widzą w niej elementy magiczne. Pochwała natury, teksty o relacji człowieka z przyrodą, metaforyczne i symboliczne pejzaże… Łąka bywa symbolem radości życia, odpoczynku, wytchnienia, tęsknoty za przeszłością, ale też odbiciem wnętrza podmiotu lirycznego. W tekstach naszych poetów widać ciekawość roślin, wrażliwość na los natury. Lirycy są zainteresowani dziką przyrodą. Niekiedy wyrażają troskę o środowisko naturalne oraz wielkie uwielbienie dla flory. W klasycznej prozie przykładowo wiele o naturze napisała Eliza Orzeszkowa w „Nad Niemnem”, w poezji znanej z kanonu lektur szkolnych – Mickiewicz pięknie opisuje przyrodnicze krajobrazy w „Stepach akermańskich”. Wiele utworów łące poświęcili Bolesław Leśmian, Leopold Staff, Julian Tuwim. Pixabay Cytaty z poezji Łąka w poezji polskiej jest piękna, ukwiecona, odwiedzana przez motyle i zwierzęta, cicha, niezwykła, kobieca… Warto przyjrzeć się jej różnym portretom oraz obliczom. Na zachętę i dla inspiracji – kilka cytatów. „Ach, ta przecudna, cicha łąka,/ Gdzie myśl się moja we snach błąka,/ Gdzie marzeń płynie zdrój…/ — Anioły po niej chodzą rano/ Ścieżyną w perły usypaną,/ Cały ich chodzi rój”. Maria Konopnicka, „Ach, ta przecudna, cicha łąka…” W cieniu trawy niewidzialne/ Rozmawiają ziół mieszkańce —/ Toczą boje tryumfalne,/ Lub zawodzą raźne tańce.// Wielką rzeszą — idą — śpieszą/ Na igraszki, czy na boje:/ Tak mnie bawią — tak mnie cieszą,/ Dzieci łąki — dzieci moje!”. Antoni Lange, „Dość już nieba! Dość błękitu…” „Dziś o świcie łąka była taka piękna/ Płakała, była pełna rosy/ Jej suknia z rumianków była pomięta/ Wiatr czochrał jej trawiaste włosy”. Agata Budzyńska, „Łąka” „Choć pól i łąk/ Odmładzasz krąg,/ Roznosząc woń miłosną,/ Nie wrócisz mi/ Młodości dni,/ O czarodziejko, wiosno!”. Adam Asnyk, „Choć pól i łąk” „Na ciepłej niebieskiej łące/ pasą się białe zające/ pasą się białe baranki/ w kwitnące złotem poranki”. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, „Na ciepłej niebieskiej” „Łąka w kwiatach, nad łąką latające kwiaty,/ Motyle różnofarbne, niby tęczy kosa”. Adam Mickiewicz, „Ałuszta w dzień” „I oto łąka w dal zafalowała,/ Chwieją się dębów zielone bandery/ I zda się, jakieś niewidzialne stery/ Głąb traw nurtują, aż drży ziemia cała!”. Bolesław Leśmian, „I oto łąka w dal zafalowała” „I biegnąc po łące czuje się tak bezpieczna jak Plusquamperfectum – najbezpieczniejszy z czasów”. Ewa Lipska, „Oni” „Czy pamiętasz, jak głowę wynurzyłeś z boru,/ Aby nazwać mnie Łąką pewnego wieczoru?/ Zawołana po imieniu/ Raz przejrzałam się w strumieniu —/ I odtąd poznam siebie wśród reszty przestworu”. Bolesław Leśmian, „Łąka” „Jakże tu pięknie na kwietnej błoni;/ Jakże te brzegi stawu urocze;/ Tu co dzień słowik wśród gaju dzwoni,/ I wierzba w wodzie kąpie warkocze”. Władysław Bełza, „Łąka” „Leżę na łące./ Nikogo nie ma, ja i słońce./ Ciszą nabrzmiałą i wezbrana/ Napływa myśl to pachnie siano”. Kazimierz Wierzyński, „Lato” „Cisza we mnie wstąpiła. Łąką kwietną jestem/ cichą, jasną i wonną. Słonecznych promieni/ blask, jak złota kaskada, ze szklannym szelestem/ w pierś mą wpada; w mych oczach drżą gaje złocieni”. Przecław Smolik, „Łąka” „Trawo, trawo do kolan!/ Podnieś mi się do czoła,/ Żeby myślom nie było/ Ani mnie, ani pola”. Julian Tuwim, „Trawa” „Na chwiejne morza kłosów i na polne kwiaty,/ Na modre niezabudki i na jaskier dziki,/ Na koniczyny miodne, łubiny i gryki,/ Na lnów z lazuru nieba oderwane płaty,// Na długich miedz zbożowych szmaragdowe kraty,/ Gdzie nucą piosnkę gwarną świerszcze i koniki,/ Idzie mój sen, jak błędne moczarów ogniki,/ Obłąkany, choć jasny, smętny choć skrzydlaty”. B. Ostrowska, „Mój sen” „Czy to zielone morze, szmaragdowe morze/ Powiew w fale, zwełnione mleczną pianą, orze?/ To pasące się owce po murawie suną/ I zdają się obłoków trzodą srebrnoruną”. Leopold Staff, „Pochwała pasterstwa” „Porośla, zagajniki, łąki i szuwary –/ wszystko, co do was mówię, to monolog,/ i wy go nie słuchacie”. Wisława Szymborska, „Milczenie roślin” „Krajobraz z Sobótki”, Władysław Podkowiński, XIX wiek PS Macie swoje ulubione wiersze o łąkach? autor: Urocznica, źródła: zdjęcia: (obrazy, w tym zdjęcie główne: „Dwie kobiety w lasku”, Eugeniusz Wrzeszcz, XIX wiek), O biedronce w kulturze i literaturze, czyli obrazy bożej krówki
cytaty o zielonych oczach