cukrzyca typu 1 wyleczalna

Cukrzyca typu 1 (Type 1 diabetes, T1D). Cukrzyca typu 1 jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, której etiologia nie została dotychczas poznana. T1D stanowi 10% wszystkich przypadków cukrzycy, a jej początek przypada najczęściej na wiek dziecięcy – pomiędzy 10. a 14. rokiem życia. Cukrzyca typu 1 jest przewlekłą chorobą z grupy zaburzeń metabolicznych, która charakteryzuje się występowaniem hiperglikemii, czyli podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Najczęstszą przyczyną cukrzycy typu 1 jest toczący się proces autoimmunologiczny, w którym układ odpornościowy atakuje i niszczy komórki trzustki. Cukrzyca typu 1 nie jest jeszcze uleczalna. Osoby z cukrzycą typu 1 muszą przyjmować insulinę przez całe życie poprzez zastrzyki lub pompy insulinowe. Cukrzyca typu 1 jest najczęstszą chorobą metaboliczną występującą u dzieci. Najczęściej choroba ujawnia się w okresie dojrzewania, między 10. a 15. rokiem życia. Cukrzyca typu 1 W przebiegu cukrzycy typu 1 często pojawia się potrzeba skorzystania z doraźnej pomocy lekarskiej. W przypadku, gdy niedobór insuliny jest tak duży, że komórki nie mogą wykorzystać gromadzącej się w krążeniu glukozy do swoich celów metabolicznych, zaczynają traktować lipidy (tłuszcze) jako materiał energetyczny. 1. Charakterystyka i powstawanie cukrzycy LADA. Cukrzyca typu LADA to rodzaj cukrzycy autoimmunologicznej, która znajduje się w połowie drogi między typem 2 związanym głównie ze stylem życia a typem 1 uwarunkowanym czynnikami autoimmunologicznymi. LADA dotyka przede wszystkim dorosłych pacjentów. nonton drama korea the real has come sub indo. Niestety, cukrzyca jest chorobą, która dotyczy również dzieci. Nieleczona może prowadzić do groźnych powikłań. Jak rozpoznać cukrzycę u dzieci? Co zrobić, gdy dowiadujemy się, że nasze dziecko ma cukrzycę? Zaburzenia związane z podwyższonym poziomem glukozy (cukru) we krwi, ujawniające się w bardzo wczesnym okresie życia mogą być wynikiem cukrzycy typu 1, przejściowej cukrzycy noworodkowej, MODY lub utrwalonej cukrzycy noworodkowej. Poprawne zdiagnozowanie jest ogromnie ważne, bowiem pozwala podjąć odpowiednie leczenie. Cukrzyca u dzieci – przyczyny i czynniki ryzyka Najczęstszą postacią cukrzycy u dzieci jest cukrzyca typu 1. Występuje tu całkowity brak wydzielania insuliny. Większość przypadków jest spowodowana zniszczeniem komórek βeta trzustki (tempo i nasilenie są różne, a kliniczne objawy pojawiają się, gdy zniszczeniu ulega ich około 90%). Markerami tego procesu są między innymi przeciwciała przeciwko komórkom wysp trzustkowych oraz przeciwko insulinie, występują one u około 85–90% osób. Predyspozycja do rozwoju cukrzycy typu 1 warunkowana jest przez liczne geny; najsilniejszy znany związek wykazują geny układu HLA. Stwierdzono specyficzne kombinacje zarówno predysponujące do zachorowania, jak i ochronne. Czynniki środowiskowe – głównie wirusowe – najczęściej zapoczątkowują niszczenie komórek β trzustki. Rzadszą postacią u dzieci są cukrzyce monogenowe, to znaczy takie, które są związane z mutacją pojedynczego genu. Jedną z nich jest cukrzyca typu MODY dziedziczona w sposób autosomalny dominujący. Obserwujemy tu defekt genetyczny funkcji komórki βeta trzustki lub defekt działania insuliny. W różnych cukrzycach monogenowych spotykamy się z niejednakowym nasileniem hiperglikemii, a także innym zapotrzebowaniem na insulinę lub leki doustne. Każda ma inny przebieg, objawy współistniejące ze strony innych narządów oraz inną skłonność do przewlekłych powikłań. U dzieci może też wystąpić cukrzyca noworodkowa przemijająca lub utrwalona. Jest ona spowodowana czynnikami genetycznymi. U dzieci może występować także cukrzyca związana z mukowiscydozą. Obserwujemy w niej niedobór insuliny, nasilany przez ciągłe infekcje dróg oddechowych oraz stosowane leki – głównie sterydy. Cukrzyca typu 2 u dzieci związana jest przede wszystkim z brakiem ruchu, nadwagą i otyłością, a w konsekwencji insulinoopornością. To jedyny rodzaj cukrzycy u dzieci, któremu możemy zapobiegać. Objawy cukrzycy u dzieci Cukrzyca u dzieci zwykle rozpoczyna się nagle typowymi objawami takimi jak częste oddawanie moczu czy wzmożone pragnienie. Rozpoznanie cukrzycy dziecięcej szybko weryfikujemy badaniem stężenia glukozy we krwi, które jest bardzo wysokie. W najcięższej postaci może rozwinąć się cukrzycowa kwasica ketonowa, śpiączka cukrzycowa, a nawet śmierć. W takiej sytuacji, jeśli obecne są ciała ketonowe we krwi lub moczu, należy bezzwłocznie rozpocząć leczenie. Zdarza się, że podwyższone stężenie glukozy stwierdzone jest przypadkowo lub w przebiegu ostrego zakażenia, urazu lub stresu, bez żadnych objawów cukrzycy. Może to być sytuacja przemijająca i nie powinna upoważniać do rozpoznania cukrzycy. Z drugiej strony cukrzyca typu 2 często może przebiegać u dziecka zupełnie bezobjawowo. Do jej rozpoznania potrzebne będzie oznaczenie stężenia glukozy w osoczu wykonane co najmniej dwukrotnie lub wykonanie doustnego testu obciążenia glukozą (OGTT). Objawy cukrzycy typu 1 u dziecka Cukrzyca typu 1 u dziecka zawsze zaczyna się nagle, gwałtownie. Objawami mogą być: wzmożone pragnienie, zwane polidypsją, częste oddawanie moczu, moczenie nocne u dzieci, ubytek masy ciała, początkowo zwiększony apetyt, potem brak apetytu, zapalenie zewnętrznych narządów moczowo-płciowych, u małych dzieci zapalenie skóry pieluszkowe, zapalenie gardła bez gorączki, narastające osłabienie/zmęczenie, senność, rozdrażnienie, w końcu śpiączka/utrata przytomności, zapach acetonu z ust, zaburzenia ostrości widzenia, sucha skóra i śluzówki, zapadnięte gałki oczne – obraz znacznego odwodnienia, przyspieszony i pogłębiony oddech Kussmaula, bóle brzucha, nudności i wymioty, skurcze mięśniowe. Objawy cukrzycy typu 2 u dziecka W przeciwieństwie do cukrzycy typu pierwszego w cukrzycy typu drugiego u dzieci może nie być żadnych objawów. Najczęściej jednak ten typ dotyczy dzieci z nadwagą i otyłością. Możemy obserwować u dziecka: problemy z gojeniem się ran, świąd skóry, nawracające zakażenia i infekcje, zmęczenie, senność, mogą być spadki cukru, napady głodu, związane z insulinoopornością i następczym nadmiernym wyrzutem insuliny, rozdrażnienie. Polecane dla Ciebie wysoki poziom cukru, cukrzyca, niski poziom cukru zł test, cukrzyca zł wysoki poziom cukru, niski poziom cukru, cukrzyca zł cukrzyca, niski poziom cukru, wysoki poziom cukru zł Jak rozpoznać cukrzycę u dziecka? Jakie badania wykonać? Rozpoznanie cukrzycy u dziecka opiera się na pomiarach stężenia glukozy we krwi oraz obecności typowych objawów. Rozpoznanie stawiamy na podstawie: objawów cukrzycy z przygodną glikemią powyżej 200 mg/dl (11,1 mmol/l) o dowolnej porze dnia lub glikemią na czczo powyżej 126 mg/dl (7,0 mmol/l) lub glikemią powyżej 200 mg/dl (11,1 mmol/l) w 120 minucie testu obciążenia glukozą. Nie wykonuje się OGTT w przypadku, gdy można ustalić rozpoznanie cukrzycy na podstawie glikemii na czczo (oznaczona dwukrotnie) lub przygodnej. W diagnostyce cukrzycy typu 1 u dzieci wykonanie OGTT jest rzadko wskazane, bowiem objawy są bardzo nasilone i gwałtowne. Zdarza się też, że OGTT należy wykonać kilkakrotnie (raz w roku) aż do ustalenia rozpoznania (dotyczy to dzieci z cukrzyca typu 2 i nadwagą lub otyłością). Oznaczanie markerów cukrzycy, takich jak autoprzeciwciała przeciwwyspowe, przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego, przeciwciała przeciwko fosfatazie tyrozynowej, autoprzeciwciała przeciwinsulinowe i/lub odsetka hemoglobiny glikowanej (HbA1c) może być również pomocne. Nie zaleca się jednak rutynowego oznaczania HbA1c w diagnostyce cukrzycy. W diagnostyce cukrzycy dziecięcej także przydatne może być oznaczenie stężenia insuliny albo peptydu C na czczo. Wyniki będą prawidłowe lub zwiększone w cukrzycy typu 2, natomiast niskie w cukrzycy typu 1. Jeśli mamy solidne podstawy do rozpoznania cukrzycy monogenowej, konieczne są badania genetyczne. Leczenie cukrzycy dziecięcej Leczenie cukrzycy u dziecka zależy od tego, z jakim typem cukrzycy mamy do czynienia. Rozróżnienie pomiędzy cukrzycą typu 1, typu 2 i cukrzycą monogenową jest ogromnie ważne, bowiem leczenie każdej z chorób różni się zasadniczo. Jednakże w sytuacji wysokiego stężenia glukozy we krwi, zaburzeń wodno-elektrolitowych oraz obecności ciał ketonowych we krwi dziecko zawsze wymaga insulinoterapii w celu wyrównania nieprawidłowości metabolicznych. Cukrzyca typu 1 u dziecka wymaga leczenia za pomocą intensywnej funkcjonalnej insulinoterapii lub pompy insulinowej. Cukrzyca noworodkowa przemijająca wymaga małych dawek insuliny na początku, jednak są jej typy, które dobrze reagują na leki doustne. Cukrzyca noworodkowa utrwalona wymaga leczenia insuliną. Leczenie mukowiscydozy insuliną jest konieczne podczas zakażeń dróg oddechowych, jednak w późniejszych etapach choroby często potrzebna jest stała insulinoterapia. Cukrzyca typu 2, w tym MODY, na ogół jest leczona dietą i lekami doustnymi, nawet u dzieci (niektóre, rzadkie jej podtypy, wymagają leczenia insuliną). Wskazówki dla rodzica dziecka chorego na cukrzycę Najczęstszą postacią cukrzycy u dzieci jest cukrzyca typu 1. Leczenie za pomocą intensywnej funkcjonalnej insulinoterapii lub pompy insulinowej wymaga bardzo dobrej edukacji (w zakresie diety, samokontroli za pomocą aparatów do mierzenia cukru, insulinoterapii, wysiłku fizycznego oraz hipoglikemii i innych powikłań cukrzycy) i specjalistycznej opieki w Poradni Diabetologicznej co ok 6–8 tygodni oraz badań kontrolnych. Im więcej wiemy i rozumiemy, tym lepiej możemy pomóc naszym dzieciom. Cukrzyca u dziecka zmienia całe życie domowe, wiąże się też z różnymi, często trudnymi emocjami. Ważne jest wsparcie psychologiczne zarówno dla dziecka, jak i dla członków rodziny. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Wnętrostwo (niezstąpione jądro) – rodzaje, przyczyny, leczenie Wnętrostwo jest wadą rozwojową, która polega na braku jednego lub obu jąder w mosznie. Niezstąpione jądro może znajdować się np. w pachwinie lub brzuchu. Schorzenie może być groźne, ponieważ zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów jądra. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów, diagnostyki i leczenia wnętrostwa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie. Cukrzycę typu 2 można cofnąć wraz ze zmianą diety i stylu życia. Jednak cukrzyca typu 1 uważana jest za chorobę nieuleczalną. Charakteryzuje się ona utratą komórek w trzustce, które produkują insulinę i tym samym wymaga dożywotniego kontrolowania poziomu cukru we krwi i podawania insuliny. Przynajmniej tak powie Ci każdy lekarz. Nowe badanie opublikowane w 2019 roku sugeruje, że dieta naśladująca post może wyleczyć cukrzycę typu 1 u myszy. Oczywiście nie jest 100% pewne czy tak samo zadziałałoby to u ludzi, ale warto przyjrzeć się kilku faktom. Reklama Greens & Fruits czyli witaminy, minerały i enzymy z 50 owoców, warzyw i ziół – do kupienia w BioLoveShop – teraz w nowej 100% WEGAŃSKIEJ FORMULE. Co to jest dieta naśladująca post? Wiemy, że post na bazie wody zapewnia wiele korzyści zdrowotnych, w tym obniżenie poziomu glukozy we krwi, regenerację układu odpornościowego i komórek. Jednak przedłużony post jest trudny dla większości ludzi i ze względu na ekstremalny charakter może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne. Dlatego naukowcy próbują tworzyć diety, które naśladują fizjologiczne korzyści przedłużonego postu bez obciążania organizmu całkowitym ograniczeniem spożywania jedzenia. Bo na takiej diecie mogliby pociągnąć tylko bretarianie. Ale oni przecież nie chorują na cukrzycę. Ta pani nie jest raczej bretarianką. Ale obraz genialny autorstwa Krzanoo w krakowskiej kawiarni o wiele mówiącej nazwie FitAgain Bretarianizm Tak na marginesie to kiedyś odżywianie się energią kosmosu – czyli właśnie bretarianizm – był dla mnie totalnie abstrakcyjne. Po co mielibyśmy przecież cały układ pokarmowy? W miarę własnego rozwoju coraz bardziej otwieram oczy na dziwne zjawiska. Wszystko jest energią, my jesteśmy energią, tworzymy świat wokoło siebie i jeśli jesteśmy na wystarczająco wysokich wibracjach możemy wytworzyć dokładnie wszystko co chcemy (zamieniamy np. wodę w wino, choć wcale to wino nikomu nie jest potrzebne). Prawdziwi bretarianie to wyjątkowo uduchowione osoby, oddający się praktykom medytacji i jogi od wielu lat, mający moc opanowania swoich pragnień. To wyższy poziom niedostępny dla przeciętnego zjadacza chleba. Reklama Witaminy i minerały dla dzieci oraz kwasy tłuszczowe Omega-3 pozyskane z peruwiańskich Anchois – w malutkich kapsułkach łatwych do połknięcia – do kupienia w Buddyzm Widziałam ostatnio „7 lat w Tybecie”. Pomijając nieziemsko pięknego Brada Pitta w tym filmie, jestem zafascynowana od jakiegoś czasu buddyzmem. Jest to filozofia niezmiernie mi bliska i bardzo uniwersalna. Nie martw się problemem, którego nie możesz rozwiązać. Doceniaj chwilę, którą masz, bo masz tylko tę chwilę. Szanuj każdą żywą istotę. Wróg to największy dar dla Ciebie, który pozwala Ci ewoluować. Jedna z buddyjskich ksiąg, „Tai Ping Sutra” mówi, że kiedy ludzie pojawili się na Ziemi nie musieli jeść ani pić. Mieli ten sam element energii w ciele, co niebo i ziemia i nie potrzebowali jedzenia, by żyć. Pierwsi ludzie odżywiali się energią kosmiczną poprzez bezpośrednią absorpcję yin i yang. Stopniowo jednak ludzie oddalali się od Stwórcy i zapomnieli o tym naturalnym źródle energii i zaczęli odczuwać głód. A mogło być tak pięknie. Dieta naśladująca post czyli Fasting Mimicking Diet – FMC Wracając do poszczenia – dieta naśladująca post jest niskokaloryczna, niskobiałkowa i wysokotłuszczowa oraz powoduje zmiany w glukozie, ciałach ketonowych i specyficznych czynnikach wzrostu podobnych do tych obserwowanych podczas długotrwałego postu na wodzie. Jedzenie podaje się w cyklach w danym okresie. Na przykład u myszy w cyklu tygodniowym ograniczano ilość kalorii przez 4 dni a następnie przez 3 dni miały dostęp do wszystkiego co chciały. U ludzi jeden cykl składa się z pięciu dni ograniczenia jedzenia i normalnego jedzenia w pozostałych dniach danego miesiąca. Taką dietę utrzymuje się przez 3 miesiące. Wegańskie bezglutenowe gnocchi z jarmużowym pesto w restauracji Veganic, jak nic nie dla bretarian Trzustka Trzustka ma takie małe wysepki, które są gęstymi skupiskami komórek odpowiedzialnymi za wydzielanie hormonów. Dwoma głównymi typami komórek hormonalnych są komórki beta wytwarzające insulinę i komórki alfa wytwarzające glukagon. Trzustkowe komórki β są bardzo wrażliwe na składniki odżywcze. Kiedy jesz posiłek, uwalniają one insulinę, która pomaga przenieść glukozę z krwioobiegu do komórek, gdzie zostanie wykorzystana do produkcji energii. Między posiłkami glukagon pomaga utrzymać minimalny poziom glukozy we krwi. NOWA KSIĄŻKA “JAK ZDROWO ODŻYWIAĆ DZIECI” W PIĘKNYM WYDANIU W TWARDEJ OPRAWIE JUŻ JEST!!!! Jeśli nurtują Cię pytania: Jak odżywiać dziecko, aby było zdrowe? lub jak zdrowo odżywiać dzieci? Jakie pokarmy są najważniejsze i najzdrowsze dla dziecka? Jak naturalnie wspierać odporność dziecka? I szukasz zdrowych i prostych przepisów na dania dla dziecka bez mięsa, bez nabiału, bez glutenu i bez cukru, to ta książka jest dla Ciebie E-book “Jak odżywiać dziecko aby było zdrowe?” lub książka “Jak zdrowo odżywiać dzieci” do kupienia na blogu Co niszczy cukrzyca typu 1 Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, w której własny układ odpornościowy atakuje i niszczy wytwarzające insulinę komórki beta trzustki. Komórki beta u dorosłych osób replikują się w bardzo niskim tempie i tworzenie nowych komórek beta jest bardzo rzadkie. Gdy więc straciło się już te komórki, co ma miejsce w przypadku cukrzycy typu 1, to praktycznie nierealne jest ich odtworzenie i chorobę uważa się za nieodwracalną. Rewolucyjne badania W trakcie przeprowadzania badań naukowcy celowo wywołali cukrzycę typu 1 u myszy. Część myszy przeszła na dietę imitującą post, a część jadła bez żadnych ograniczeń. Okazało się, że te pierwsze powróciły po ok. 50 dniach do normalnych poziomów insuliny i glukozy. Natomiast u myszy z tej drugiej grupy poziom glukozy wciąż rósł. Ponadto testy tolerancji glukozy potwierdziły, że cykle FMD u myszy poprawiły zdolność do usuwania nadmiaru glukozy z krwi. FMD uruchamia także regenerację komórek beta trzustki. Czyli to co wydawało się nieodwracalne zaczęło się poprawiać. FMD jest w stanie cofnąć czas, promując profil ekspresji genów u dorosłych myszy, który zwykle obserwuje się tylko podczas rozwoju zarodkowego i płodowego. To dość zaskakujące odkrycie. Wspominałam już kiedyś o epigenetyce – pomysł, że ekspresję niektórych genów można włączyć lub wyłączyć, w zależności od środowiska w jakim znajdują się komórki. Zasadniczo genetyczny plan budowy trzustki jest obecny w każdej pojedynczej komórce w ciele (podobnie jak plan budowy każdego innego narządu). Ale ten plan genetyczny włącza się tylko w określonych momentach i tylko w niektórych komórkach, gdy otrzymują one odpowiednie sygnały. I to właśnie dzieje się gdy organizm jest poddany FMD. FMD odwraca więc cukrzycę typu 1 u myszy. Ale co z ludźmi? Niestety, bardzo trudno jest zmierzyć regenerację trzustki u żywych ludzi, ponieważ nie możemy zebrać ludzkiej tkanki, tak jak możemy w przypadku myszy. Zamiast tego naukowcy przeprowadzili ex vivo (czyli poza ciałem) eksperymenty na hodowanych ludzkich wysepkach trzustkowych zarówno od zdrowych ludzi, jak i od chorych na cukrzycę typu 1. Wykazali, że podczas FMD – próbki surowicy krwi miały wyższy poziom czynników wzrostu i ciał ketonowych oraz niższe poziomy glukozy. A tu kultowy napis ŁÓDŹ (na wzór słynnego napisu LOVE Roberta Indiany) w nowo otwartym kulturalno-jedzeniowym Monopolis Czy zostaliśmy stworzeni, aby jeść trzy razy dziennie? Współczesny styl życia przegonił nasze geny. Nasi przodkowie wielokrotnie byli narażeni na niedobory żywności i raczej nie jedli trzech posiłków dziennie. Zwierzęta także świetnie radzą sobie z brakiem żywności. W czasach niedoboru łagodny zanik tkanek i narządów minimalizuje wydatek energetyczny. Po ponownym karmieniu ciało może odbudować te tkanki z powrotem do swojej normalnej objętości. W mysim modelu cukrzycy typu 1 dieta naśladująca post powoduje krótkotrwałe zmniejszenie liczby komórek β, które powracają do normalnego poziomu po ponownym karmieniu. Odbywa się to poprzez przeprogramowanie linii i regenerację komórek beta, skutecznie przywracając produkcję insuliny. Podobne zmiany zaobserwowano w hodowanej ludzkiej trzustce, ale konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia, że regeneracja komórek β występuje również u żywych ludzi. Badania te jednak dają dużą nadzieję, że tak właśnie będzie. Czy FMD może rozwiązać problem cukrzycy typu 1? FMD na pewno pomoże przywrócić produkcję insuliny przez komórki β, ale nie rozwiąże pierwotnego źródła problemu. Jest nim najprawdopodobniej nietolerancja pokarmowa, która wytwarza przeciwciała reagujące krzyżowo z komórkami wysepek trzustkowych. Dla osób z cukrzycą typu 1 pojawia się więc światło w tunelu, że jednak jest szansa na poradzenie sobie z tą chorobą. Choć oczywiście nie jest to takie proste. Skoro jednak nie wiąże się z ryzykiem dlaczego by nie spróbować? Zobacz też jak jednej mamie udaje się walczyć z cukrzycą typu 1 u jej córki. Wpadnij też na moje konto na INSTAGRAMIE – dużo fajnych przepisów dla dzieci, interesujące story i inspirujące przesłania dla dobra mamy i dziecka. Źródła: blog o zdrowiu dziecka i mamy Blog Noemi Demi to znacznie więcej niż zwykły blog parentingowy, to inspiracja do działania, do wyboru tego co najlepsze dla Ciebie i Twojego dziecka, do zamieszania Ci w głowie i do zmian, jeśli tylko odważysz się wprowadzić je w życie. Szukasz witamin, suplementów i zdrowej żywności dla siebie i dziecka? Zajrzyj do naszego sklepu DISCLAIMER: Moje artykuły to osobiste przemyślenia na temat szeroko pojętej tematyki zdrowotnej na bazie informacji z jak najlepiej wybranych źródeł oraz własnego doświadczenia. Nie zastępują profesjonalnej porady lekarskiej. Pamiętaj – o swoim zdrowiu i zdrowiu swoich dzieci decydujesz Ty sama. Cukrzyca typu I ujawnia się zwykle (choć nie jest to zasadą) u ludzi młodych lub dzieci. W tym typie cukrzycy trzustka jest uszkodzona przez proces chorobowy i nie produkuje insuliny. Zaczyna się zwykle od bardzo dużego pragnienia. Dziecko nie rozstaje się z butelką wody. Potem chudnie, ale przecież dziecko rośnie i dużo się rusza. Niepokój u rodziców budzi dopiero zmiana zachowania – dotąd radosne i energiczne, staje się ospałe, wycofane i osowiałe. Warto być czujnym rodzicem Cukrzyca I typu bardzo często rozwija się na podłożu autoimmunologicznym. Oznacza to, że układ odpornościowy zwraca się przeciwko własnym tkankom i komórkom, w konsekwencji je niszcząc. Uszkodzone zostają komórki trzustki, odpowiadające za prawidłowe wydzielanie insuliny. Diabetolodzy zgodnie przyznają: cukrzycę w dzisiejszych czasach jest łatwo rozpoznać – charakterystyczne objawy są sygnałem, że należy wykonać podstawowe badania biochemiczne. Najbardziej istotne są wyniki badań określające poziom cukru we krwi, jak również proste badanie moczu na obecność glukozy. Zdarza się jednak, że pierwsze objawy cukrzycy są bagatelizowane albo mylone z innymi schorzeniami wieku dziecięcego, takimi jak zakażenia dróg oddechowych, infekcje, zakażenia grzybicze. Opracuj plan dietetyczny Żywienie dzieci z cukrzycą powinno być dobrze zaplanowane i dostosowywane do wieku, zapotrzebowania na składniki odżywcze – w celu utrzymania prawidłowej masy ciała i wzrostu. Każde dziecko powinno mieć opracowany grafik żywieniowy. Dieta dziecka powinna składać się z 3 głównych posiłków i zdrowych przekąsek. Posiłki powinny być spożywane regularnie co 3–4 godziny, by uniknąć spadków poziomu glukozy we krwi. Należy zaznaczyć, że po wysiłku fizycznym należy spożyć dodatkową przekąskę. Poziom glukozy powinien być sprawdzany glukometrem min. 4 razy dziennie – przed śniadaniem, obiadem, kolacją, przed snem. Czasami, pod wpływem zbyt dużej dawki insuliny, może dojść do nadmiernego spadku poziomu glukozy we krwi; chorzy muszą wtedy przyjąć dodatkową porcję cukrów, np. zjeść baton musli, wypić szklankę świeżo wyciśniętego soku. W żadnym wypadku nie mogą to być chipsy, paluszki, czekolada, batony czekoladowe, ciasta i inne produkty o dużej zawartości niezdrowego i utajonego tłuszczu oraz cukru. Ich wartość odżywcza jest jednak tak mała, że nie ma czego żałować! Przy okazji możemy nauczyć dziecko wyboru zdrowych produktów i zapobiec w ten sposób ewentualnej otyłości. Praktyczne porady Dziecko powinno codziennie zjadać pożywne śniadanie, które reguluje poziom glukozy we krwi i przyspiesza metabolizm. Na śniadanie wybierajmy pełne zboża (kasze, brązowy ryż, owies, chleb pełnoziarnisty), unikając podawania gotowych płatków śniadaniowych, które również zaliczamy do żywności przetworzonej, z wysokim indeksem glikemicznym (IG). Zachęcajmy dziecko do spożywania większej ilości warzyw i owoców z niskim IG. Błonnik w nich zawarty spowalnia wchłanianie glukozy w jelitach, ponadto są doskonałym źródłem witamin i składników mineralnych, tak potrzebnych do właściwego wzrostu i rozwoju dziecka. Szczególnie polecane są: zielone warzywa, jak sałata, jarmuż, surowa marchewka, nasiona roślin strączkowych (fasola, soczewica, groch, cieciorka), kapusta, buraki, a także truskawki, agrest, porzeczki, jabłka, grejpfruty i pomarańcze. Tłuszcze w bardzo nieznacznym stopniu, bo tylko w 10% podnoszą poziom glukozy we krwi. Ale z uwagi na to, że tłuszcz tłuszczowi nierówny, wybierajmy zdrowe rodzaje tłuszczu, np. oliwę, awokado, olej lniany, kokosowy. Należy jednocześnie ograniczyć udział w diecie izomerów trans kwasów tłuszczowych, występujących w margarynach twardych, słodyczach, chipsach, krakersach. Uważajmy również na mleko i przetwory mleczne. Mleko zawiera cukier prosty – laktozę, który u niektórych osób bardzo mocno podnosi poziom cukru we krwi. Dlatego zaleca się podchodzić do niego ostrożnie, szczególnie rano, kiedy zapotrzebowanie na insulinę i tak jest największe. Alternatywą jest stosowanie roślinnych rodzajów mleka (kokosowe, migdałowe, sojowe). Na glikemię poposiłkową ma wpływ także sposób przygotowywania posiłków. Łatwostrawne są produkty gotowane, a w szczególności rozgotowane, tarte, zmiksowane oraz rozdrobnione. W przypadku diety cukrzycowej chodzi o wydłużenie czasu trawienia spożywanych posiłków z uwagi na możliwość rozłożonego w czasie przyswajania cukru. Dlatego diabetykom zaleca się gotowanie al dente (nie tylko makaronów). Unikajmy zatem przetworzonej żywności i fast foodów oraz słodyczy. Są one nie tylko bardzo kaloryczne, podnoszą w znacznym stopniu poziom cukru, a też ich wpływ na uczucie sytości jest niewielki. Skutkuje to najczęściej podjadaniem między posiłkami. Lekko twardawe i chrupiące powinny być także warzywa. Wybierając kasze, warto sięgać po te grube, jak pęczak, kasza gryczana, które wchłaniają się zdecydowanie wolniej od drobnej kaszy perłowej. Mocno dojrzałe owoce są jednocześnie bardziej słodkie i szybciej podnoszą poziom cukru we krwi. Warto więc wybierać te nieco mniej dojrzałe i koniecznie spożywać je na surowo. Aktywność fizyczna zmniejsza poziom glukozy we krwi, dlatego należy zachęcać dziecko do ruchu i zabaw na świeżym powietrzu. Niniejszy artykuł pochodzi z kwartalnika Zdrowie z wyboru nr 61/2018 Poniżej dobrowolne świadectwo od Kasi, matki Szymona, u którego zdiagnozowano cukrzycę typu I. Proszę podzielić się tym świadectwem oraz wideo ze wszystkimi, których znasz, z miłości i troski o nich. Niech wiedzą, że cukrzycy typu I można zapobiegać i można ją wyleczyć. Napisałam do Ciebie około 2 miesięcy temu. U mojego 5-letniego syna została zdiagnozowana cukrzycy typu I – było to w październiku 2008 roku. Dałeś mi kontakt do Rhonda! Mam bardzo dobrą wiadomość, którą chcę się podzielić z Shelley, dr Sobotą i dr Youngiem. Szymon nie bierze insuliny!! Przyjmował ją przez 5 miesięcy 3 razy dziennie i obecnie jesteśmy uwolnieni od konieczności przyjmowania insuliny. Jego poziom cukru jest prawie w normie – mówię prawie, bo czasami jest jeszcze zbyt wysoki, np. 1 godzinę po posiłku, ale po 2 godzinach jest ponownie idealny – nawet bez insuliny. Jesteśmy teraz przed wykonaniem oczyszczania jelit. Zaczynamy w przyszłym tygodniu. I mamy bardzo dobrego pomocnika – Mariola Danielewska – jest niesamowita. Nie wiem, co byśmy robili i gdzie byśmy dzisiaj byli gdyby nie ona. Zmieniliśmy także naszą dietę – łącznie z moim 5-letnim synem, moją 3-letnią córką i moim 7-miesięcznym synem. Mały czuł się naprawdę źle na mleku modyfikowanym – miał ciągle zakłócenia pracy żołądka, nie oddawał kału nawet przez 3 dni, a pH jego moczu było niskie. Zmieniłem wszystko – żadnego mleka modyfikowanego, tylko zielone drinki (uwielbia jeden z mlekiem kokosowym) – i czuje się coraz lepiej. I nie muszę się już martwić – moje dzieci są bezpieczne! Czuję się wspaniale na diecie odkwaszającej – jestem pełna energii i męża alergie również zniknęły. Jest to nowe życie, nowa świadomość – jesteśmy innymi ludźmi i jestem wdzięczna za to. Cukrzyca była błogosławieństwem dla naszej rodziny! Najbardziej smutna w tym wszystkim jest sprawa mojego lekarza – i w ogóle wszystkich lekarzy. Teraz rozumiem, że oni naprawdę nie chcą pomagać ludziom – ich umysły są tak zamknięte … mój lekarz powiedział mi, że mój syn jest jeszcze w fazie miesiąca miodowego. Nie był zadowolony podczas naszej ostatniej wizyty. Nie rozumie, co się dzieje! Nie mówię mu wiele, bo nie pyta mnie o to co robię. Czy można sobie wyobrazić, że nigdy nie zapytał, co mój syn zjada i dla dobrego wyniku badań krwi (jego AC1 spadło z 9,8 do 6,3) dał mojemu synowi słodkiego lizaka! Jedyne co słyszę, to: “niech je co chce, weź go do Mc Donalds, niech będzie dzieckiem, niech czuje się szczęśliwy!” Szczęśliwy?? Widzę wiele dzieci w poczekalni u lekarza, siedzą z założonymi pompami, ich twarze są smutne, aż chce się krzyczeć! To takie smutne. Właśnie obejrzałam świadectwo rodziny Roman ( i się rozpłakałam. Chłopcy są tacy cudowni – są tak młodzi, potrafią zrozumieć i dostosować się do wielu zmian. Mogą być swoimi własnymi uzdrowicielami. Mój syn wykonuje naprawdę dobrą robotę. Jednego razu narysował obrazek ukazujący jak zielony napój uzdrawia jego trzustkę. Myślę, że Mariola pokazała to dr Young’owi. Chcę podziękować Shelley, dr Sobocie i Dr Young’owi za to jak wspaniałą pracę wykonują, bo pomagają ludziom, za zmianę sposobu myślenia i życia i podarowanie nam nadziei na lepszą przyszłość! Dziękuję bardzo, Kasia Mianem cukrzycy określa się grupę chorób metabolicznych, które łączy podwyższony poziom cukru we krwi, tzw. hiperglikemia. Jej przyczyną jest niewydolność trzustki, organu wydzielniczego odpowiedzialnego za wytwarzanie insuliny. Wyróżnia się kilka różnych rodzajów cukrzycy, ale jej sztandarowym przykładem jest insulinozależna postać choroby, zwana też cukrzycą typu I. Jak ją rozpoznać, opanować i leczyć? Autor: Getty Images Spis treściPrzyczyny cukrzycy typu IObjawy cukrzycy typu ILeczenie cukrzycy typu IOperacyjne leczenie cukrzycy typu I, czyli przeszczep trzustkiPowikłania przy cukrzycy typu IDieta insulinowaWysiłek fizyczny u osób chorych na cukrzycę typu I. Dlaczego jest istotny? Cukrzyca typu I (nazywana inaczej cukrzycą wieku dziecięcego) stanowi około 10% wszystkich przypadków choroby. Zwykle dotyka osoby młode, najczęściej między 10. a 14. rokiem życia, rzadziej pacjentów w drugiej i trzeciej dekadzie życia. Sporadycznie cukrzyca typu I występuje u osób starszych (nawet po 80. roku życia). Zdrowo Odpytani, odc. 1 Cukrzyca Przyczyny cukrzycy typu I Ta postać choroby jest spowodowana przez uszkodzenie lub całkowite zniszczenie komórek beta, które jako jedyne są w stanie wytwarzać insulinę w naszym organizmie. Komórki beta tworzą miąższ wysepek Langerhansa, struktur ulokowanych w trzustce. Kiedy w organizmie pojawia się cukrzyca typu I dochodzi do reakcji autoimmunologicznej. Jej markery to: przeciwciała przeciwwyspowe; przeciwciała przeciwinsulinowe; przeciwciała skierowane przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego. Wykształcające się przeciwciała stopniowo niszczą komórki trzustki doprowadzając tym samym do zahamowania produkcji insuliny. Ma to związek z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu zgodności tkankowej HLA (ang. human leukocyte antigenes) i zwiększoną predyspozycją do autoagresji. W wyniku pojawienia się cukrzycy typu I przestają aktywować się receptory insulinowe. Glukoza, zamiast być „wtłaczana” do wnętrza komórek utrzymuje się we krwi przyjmując często bardzo wysokie wartości i stopniowo pustosząc organizm. Zwiększone ryzyko cukrzycy typu I występuje również u osób, które cierpią na inne schorzenia autoimmunologiczne, jak choroba Gravesa-Basedowa czy choroba Hashimoto. Diabetolodzy prezentują również teorie, które zakładają, że za zwiększone ryzyko pojawienia się insulinozależnej postaci cukrzycy mogą odpowiadać: zbyt szybkie włączenie do diety dzieci mleka krowiego; przewlekły stres; niektóre choroby wirusowe (np. EBV, różyczka, świnka); chroniczny niedobór witaminy D; wiek matki powyżej 40. roku życia; zbyt intensywna styczność z toksycznymi substancjami ( azotany). Co ciekawe u populacji afrykańskich i azjatyckich może również występować cukrzyca typu I o podłożu idiopatycznym bez przyczyn się, że w pojawieniu się cukrzycy insulinozależnej istotną rolę odgrywa dziedziczenie. Wprawdzie samej cukrzycy nie można odziedziczyć, ale na dzieci może przejść skłonność do autoagresji układu HLA. Niestety, dokładne przyczyny i przebieg tego mechanizmu nie są jeszcze znane. Wątpliwości budzi również to, dlaczego ten sam defekt układu HLA u jednych osób prowadzi do wykształcenia się cukrzycy typu I, podczas gdy u innych doprowadzi do innej choroby autoimmunologicznej Prawdopodobieństwo współwystępowania cukrzycy typu I u rodzeństwa to zaledwie 6%. U bliźniaków jednojajowych jest 6-krotnie większe. Objawy cukrzycy typu I Objawy cukrzycy insulinozależnej występują nagle i rozwijają się zwykle w czasie od 4 do 12 tygodni. Niestety, pierwsze symptomy bywają niezauważone. Zalicza się do nich: wypijanie bardzo dużych ilości wody w ciągu dnia (nawet kilkanaście litrów!); senność; osłabienie; szybka utrata masy ciała; wielomocz, czyli wydalanie moczu w objętości przekraczającej 2,5-3 litry na dobę; skłonność do infekcji (łatwe łapanie przeziębień). Często jest tak, że dopiero objawy kwasicy (np. zawroty i bóle głowy, nudności, wymioty i bóle brzucha), a nawet śpiączka ketonowa zwracają uwagę chorego i osób najbliższych na nieprawidłowe funkcjonowanie organizmu. Leczenie cukrzycy typu I Leczenie cukrzycy typu I odbywa się poprzez podawanie odpowiedniej dawki insuliny w celu utrzymania właściwego stężenia glukozy we krwi. W pierwszym etapie po zdiagnozowaniu choroby pacjent jest leczony w warunkach szpitalnych gdzie niezbędne jest podłączenie go do pompy dostarczającej insulinę dożylnie. Dopiero po unormowaniu objawów można przejść na kurację insulinową w warunkach domowych gdzie insulinę podaje się podskórnie – w postaci zastrzyków wykonywanych manualnie lub automatycznie poprzez zainstalowanie pompy insulinowej. Nowoczesne pompy mają rozmiar telefonu komórkowego. Można je zaprogramować tak, aby dostarczały do organizmu pacjenta odpowiednią dawkę insuliny we wskazanych przedziałach czasowych imitując prawidłowo działającą trzustkę. Wyróżnia się: osobiste pompy insulinowe – mają niewielki zbiornik (o objętości około kilku mililitrów); wszczepienne pompy insulinowe – implantowane nad mięśniem prostym brzucha, wymagają uzupełniania poziomu insuliny raz na kilka miesięcy. W praktyce pompy osobiste stosowane są częściej ze względu na ich prostszą „instalację” oraz znacznie niższy koszt. Droższe modele są wyposażone w dodatkowe funkcje jak np. stałe monitorowanie glikemii i hipoblokada. O ile klasyczne zastrzyki wymagają pamiętania o harmonogramie iniekcji i są uciążliwe, pompy insulinowe działają w trybie ciągłym. Znajdująca się w nich insulina jest podawana w bardzo małych dawkach według ustalonego schematu, ale urządzenie przechowuje również tzw. bolus, czyli dawkę podawaną na żądanie pacjenta np. w sytuacji nagłej hiperglikemii. Na rynku można znaleźć wiele rodzajów insuliny, które różnią się między sobą: początkiem działania; szczytem działania; pełnym czasem trwania działania. Najszybsze insuliny uruchamiają już po 10 minutach, ale ich czas trwania jest relatywnie krótki i wynosi kilka godzin. Najwolniejsze insuliny zaczynają działać po 2-4 godzinach, ale utrzymują się we krwi nawet przez całą dobę. Krótkodziałające insuliny podaje się zwykle przed posiłkiem. Z kolei preparaty o wydłużonym czasie działania to dobre rozwiązanie podczas wielogodzinnej aktywności fizycznej. Zapewniają one pacjentowi utrzymanie właściwego poziomu cukru we krwi przez cały czas trwania wysiłku. Operacyjne leczenie cukrzycy typu I, czyli przeszczep trzustki Na świecie praktykuje się również transplantację trzustki (lub trzustki wraz z nerką). W ten sposób można niejako „wyposażyć” pacjenta w zdrowy organ, który będzie produkował insulinę tak, jak powinna to robić własna trzustka. To sposób na uniknięcie powikłań choroby. Niestety, w Polsce tego rodzaju zabiegi wciąż wykonuje się zbyt rzadko, zaledwie kilkadziesiąt operacji w ciągu roku. Mniej inwazyjną alternatywą dla transplantacji całej trzustki jest przeszczep wysp trzustkowych. Polega on na wyizolowaniu z trzustki zmarłego dawcy wysp trzustkowych, a następnie wstrzyknięciu ich do żyły wrotnej chorego. Jeżeli zabieg się powiedzie, wyspy trzustkowe zakotwiczają się w wątrobie i zaczynają produkować insulinę. Nawet jeżeli nie będzie jej na tyle dużo, aby pacjent mógł zupełnie zrezygnować z insuliny, możliwe jest ograniczenie terapii, a co najważniejsze lepsza kontrola przebiegu choroby oraz incydentów hiperglikemii i hipoglikemii. Pierwszy przeszczep wysp trzustkowych został wykonany w Polsce w 2018 roku, ale od tamtej pory jest praktykowany zaledwie przez kilka szpitali w całej Polsce (głównie ośrodek gdański i warszawski). Choć w teorii cukrzycę typu I można leczyć poprzez zabiegi chirurgiczne, w praktyce dla większości osób cena takich zabiegów jest zbyt wysoka. Przeszczep wysp trzustkowych kosztuje około 150 tysięcy złotych. Na marginesie warto wskazać, że warszawski ośrodek naukowy pracuje nad modelem bionicznej trzustki, czyli organu stworzonego na szkielecie białkowym z wykorzystaniem biotuszy i technologii druku 3D. Choć na razie brzmi to jak science-fiction, być może za kilka lat transplantacje trzustki staną się łatwiejsze i tańsze. Na razie większość chorych musi sobie radzić z chorobą poprzez insulinoterapię, zmianę nawyków żywieniowych oraz aktywność fizyczną. Powikłania przy cukrzycy typu I Nieleczona cukrzyca wiąże się z regularnymi stanami hipo- oraz hiperglikemii. Duże wahania poziomu glukozy we krwi to ryzyko wystąpienia wielu powikłań. Wśród nich można wymienić: mikro- oraz makroangiopatię; nieenzymatyczną glikację białek; chroniczny stres oksydacyjny; kwasicę mleczanową; cukrzycową chorobę oczu; neuropatię cukrzycową; zespół stopy cukrzycowej; choroba niedokrwienna serca; chorobę Charcota; infekcje skórne. Warto pamiętać, że nie u każdego chorego muszą wystąpić łącznie wszystkie powikłania. Nigdy też nie występują one w takim samym stopniu zaawansowania. Dieta insulinowa W profilaktyce cukrzycy insulinozależnej niezwykle ważna jest prawidłowo dopasowana dieta, która opiera się na tzw. wymiennikach węglowodanowych (WW). Jeden wymiennik odpowiada 10 g węglowodanów w posiłku, dlatego ważne jest, aby móc jak najdokładniej określić ich zawartość w posiłku. W internecie nie brakuje tabel z przeliczeniem wymienników, ale pacjent powinien umieć posługiwać się tą skalą samodzielnie. W przypadku korzystania z pomp insulinowych ustala się również wymienniki białkowo-tłuszczowe (te makroskładniki w znacznie mniejszym stopniu zwiększają stężenie glukozy we krwi). Dla zdrowia pacjenta ogromne znaczenie ma jak najszybsza zmiana podejścia do sposobu odżywiania. W diecie powinny dominować produkty o niskim indeksie glikemicznym, które nie powodują istotnego wzrostu poziomu glukozy we krwi. Posiłki należy spożywać często (nawet 5-6 razy w ciągu dnia), ale podzielone na mniejsze porcje i o względnie stałych porach dnia. Zaleca się jedzenie dużych ilości warzyw, chudego mięsa (drób, cielęcina, wołowina), a także jajek i ryb. Jeśli chodzi o sposób obróbki termicznej przy cukrzycy powinno się wybierać gotowanie tradycyjne i na parze, pieczenie w folii lub grillowanie. Zdecydowanie odradza się smażenia na głębokim tłuszczu. Produkty spożywcze, których diabetycy powinni unikać to przede wszystkim: słodycze i fast-foody; dosładzane napoje i soki owocowe; owoce o wysokim indeksie glikemicznym (np. banany, winogrona); napoje alkoholowe (nisko i wysokoprocentowe); mleko i inne produkty zawierające duże ilości laktozy. Dla cukrzyków duże znaczenie ma indeks glikemiczny produktów, czyli ich wpływ na zwiększenie poziomu glukozy we krwi po około 2-3 godzin po posiłku. Powinien on być jak najniższy, wtedy dużo łatwiej kontrolować poziom cukru we krwi. Jak można go dodatkowo obniżyć? dodanie do potraw takich warzyw jak papryka, pomidor, cukinia, ogórek lub sałata; gotowanie makaronu, ryżu i ziemniaków na półtwardo (al dente). Im produkt jest bardziej rozgotowany, tym indeks glikemiczny będzie wyższy; łączenie węglowodanów z tłuszczami i białkami; poddawanie produktów skrobiowych tzw. retrogradacji (schłodzeniu, a następnie powtórnemu podgrzaniu); w miarę możliwości spożywamy posiłki w temperaturze pokojowej lub chłodnej (gorąco podnosi indeks glikemiczny); picie soków świeżo wyciskanych i rozcieńczonych z wodą w proporcji 50:50; zamiana białego cukru (sacharozy) na słodziki, np. ksylitol, erytrytol, stewia. Dieta cukrzyka to często sporo dodatkowych komplikacji dla rodziny, dlatego warto poszukać rozwiązań, które pozwolą na wspólne cieszenie się posiłkami. Warto też pamiętać, że na „odchudzeniu” diety zyskają wszyscy domownicy, a nie tylko osoby borykające się z cukrzycą. Konieczność zmiany modelu odżywiania można więc potraktować jako sposób na pozbycie się uporczywych kilogramów. Czytaj też: Dieta cukrzycowa Wysiłek fizyczny u osób chorych na cukrzycę typu I. Dlaczego jest istotny? Odpowiednio dobrany wysiłek fizyczny stanowi istotny oręż z walce z cukrzycą. Umiarkowanie intensywna aktywność pozwala zredukować masę ciała, zwiększyć wrażliwość insulinową komórek, co z czasem pozwoli na ograniczenie dawek insuliny. Stopień intensywności aktywności można oceniać na różne sposoby: przez pryzmat tętna maksymalnego – maksymalnie 75-80% HR Max; jako maksymalny ciężar – do 80% CM; jako strefy treningowe – od 1. do 3. (czyli aktywny wypoczynek, wydolność tlenowa oraz strefa tlenowa budująca). Choć ćwiczenia na siłowni przy cukrzycy są dopuszczalne, nie są zalecane ze względu na duże wahania glikemii nawet do kilku godzinach po ukończeniu treningu. Dużo lepiej sprawdzi się bieganie, pływanie, kolarstwo, nordic walking lub joga. Podczas długotrwałego wysiłku poziom cukru należy kontrolować regularnie (także w trakcie wysiłku), aby uniknąć hipoglikemii w godzinach nocnych. Niekiedy zaleca się również uzupełnienie węglowodanów przed rozpoczęciem treningu lub ograniczenie dawki insuliny. Wbrew pozorom cukrzyca typu I nie stanowi przeciwwskazań do uprawiania sportu nawet na poziomie wyczynowym. Wystarczy wskazać na polskiego wioślarza Michała Jelińskiego, czy Roddy’ego Riddle’a byłego zawodowego kolarza, a obecnie ultramaratończyka, który na swoim koncie ma ukończenie Marathon des Sables, ekstremalnie trudnego biegu na terenie Sahary odbywającego się na dystansie około 230 km. Cukrzyca typu I wcale nie musi być wyrokiem. Wystarczy wprowadzić w swoim życiu szereg modyfikacji, aby żyć z chorobą w zgodzie. Oczywiście wszystkich zmian i powikłań nie da się zatrzymać, ale można je spowolnić na tyle istotnie, aby nie zmniejszały w sposób drastyczny komfortu życia.

cukrzyca typu 1 wyleczalna